piątek, 19 września 2014

Podział rusztowań ze względu na budowę konstrukcji

Podział rusztowań ze względu na budowę konstrukcji:


Autor: Alberyn


W praktyce istnieje wiele rodzajów rusztowań, jednak przyjęło się, że dzieli się je na cztery podstawowe grupy, zależne od różnych czynników, takich jak :


- budowa konstrukcji
- sposób użytkowania
- zastosowanie materiałów
- sposób przenoszenie obciążeń.
Poniżej zostaną opisane rusztowania sklasyfikowane pod względem budowy konstrukcji.

Rusztowania ramowe
Głównym elementem konstrukcji takiego rusztowania jest rama. Tego typu sprzęt jest najczęściej wykorzystywany w budownictwie, ze względu na jako wszechstronne zastosowanie. Charakteryzuje się dość niską ceną zakupu i prostym montażem. Stosuje się je głównie w obiektach o ścianach prostych, jednak po zamontowaniu dodatkowych elementów (np. rur) ich funkcjonalność siega również budowli kulistych.

Rusztowania modułowe
W tym przypadku podstawowymi elementami są stojaki wyposażone w złącza, umieszczone na rusztowaniu w tej samej odległości – co 0,5 metra. Rygle, które stanowią konstrukcję rusztowania pozwalają na budowę bardzo wymyślnych konstrukcji. Rusztowania modułowe stosuje się tam, gdzie nie ma możliwości wykorzystania rusztowania ramowego – głównie w przemyśle. Zdarza się, że są stosowane jako oddzielne konstrukcje - estrada, stojące reklama czy trybuna sportowa.
Rusztowania stojakowe
Potocznie nazywane jest rurowo –złączkowym, gdyż ich podstawowe elementy to złącza i rury. Rusztowania tego typu są niezwykle elastyczne, dzięki temu mogą być z nich tworzone nawet najbardziej wymyślne konstrukcje. Jego skomplikowany montaż wymaga bardzo dużych predyspozycji montażysty. Nie może dojść tu w żadnym wypadku do popełnienia jakiegokolwiek błędu, gdyż może on ponieść za sobą tragiczne skutki.
Rusztowania kozłowe
Mało popularne, głównie ze względu na jego wykorzystanie jedynie do niskich konstrukcji. Elementem podstawowym są drewniane lub stalowe stojaki, z których układa się pomosty robocze.
Rusztowania wspornikowe
Rusztowania tego rodzaju buduje się za pomocą rusztowania systemowego lub rurowo-złącznikowego. Jego cechą charakterystyczną jest ustawienie na specjalnych wspornikach, które przekazują obciążenie na obiekt.
Analizując rynek budowlany ostatnich lat można zauważyć, że najczęściej wykorzystywanym rusztowaniem jest rusztowanie systemowe ramowe i modułowe.


Rzęsy z Norek - Profesjonalne produkty

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Podstawowe elementy rusztowań w Polsce

Podstawowe elementy rusztowań w Polsce


Autor: Alberyn


W Polsce istnieje szereg różnych definicji i podziału rusztowań. Najważniejsze wydają się jednak te, które zawiera i określa rozporządzenie Ministra Infrastruktury. Wymienia ono trzy rodzaje rusztowań: robocze, ochronne oraz systemowe.
Rusztowania robocze


Rusztowania robocze
Według ministerstwa są to wszelkie tymczasowe konstrukcje budowlane, z których wykonywane są prace budowlane, służące do utrzymywania osób lub sprzętu. Do tej grupy należą przede wszystkim rusztowania wykorzystywane do prac na wysokościach.

Rusztowania ochronne
To sprzęt budowlany, który służy do zabezpieczenia przed upadkiem z wysokości. Rusztowania te nie służą do wykonywania pracy, ale do ochrony przed wypadkami z wysokości. Ten typ rusztowań nie jest obowiązkowy na polskich polach budowy, dlatego nie jest jeszcze tak popularny, jak na Zachodzie, gdzie taki obowiązek ciąży wszędzie tam, gdzie wznoszone są obiekty.
Rusztowania systemowe
To rusztowania, w których rozmiar siatki konstrukcyjnej są narzucone przez wymiary elementów rusztowania, służące do utrzymywania osób.
Rusztowania systemowe są stosowane zarówno jako rusztowania robocze, jak i ochronne.
Dzielą się na rusztowania typowe, które nie wymagają dodatkowej dokumentacji p0rojektowej oraz rusztowania nietypowe, które takiej dokumentacji potrzebują.
Do podstawowych elementów rusztowania systemowego zalicza się:
- bortnica – to krawężnik rusztowania. Rozróżnia się bortnicę wzdłużną, boczną i kątową
- dźwigar mostujący – belka z metalowej kraty służąca do pokonywania przeszkód.
- drabina
- fundament – drewniany podest
- kotew – element służący do zmontowania odciągania odciągu
- plandeki – element, który zabezpiecza przed upadkiem z wysokości materiałów i przedmiotów
- podest -
- podstawka nieregulowana – twarda płyta, służąca do rozłożenia nacisku na większą powierzchnię
- podstawka śrubowa – z elementem pionowej regulacji
- pomost roboczy – kilka połączony podestów tworzących miejsce pracy na rusztowaniu
- poręcze – rury zakończone każdej ze stron zaczepami
- rama pionowa – podstawowy element rusztowania . Po złożeniu rusztowania pracuje w pozycji pionowej
- słupek poręczowy – rura z zamontowanym łącznikiem, pomagającym w montażu poręczy na ostatniej kontygnacji rusztowania
- stężenie płaszczyzny pionowej – to część konstrukcji poprzeczny lub równoległy do tego, przy którym stawia się rusztowanie
- stężenie płaszczyzny poziomej - – to część konstrukcji poprzeczny lub równoległy do tego, przy którym stawia się rusztowanie. Jego położenie zależy od pozycji montowanego rusztowania
- stężenie wspornika – rura, która zakończona jest łącznikami, której celem jest wsparcie wsporników.
- rygiel – podłużnica i poprzecznica
- stojak – główny element rusztowania modułowego . To na nim umieszczane są węzły
- schody – element komunikacyjny rusztowania
- węzeł – służy do połączenia kilku elementów rurowych
- wspornik – konsola - element służący do układania dodatkowych pomostów.
- zabezpieczenia boczne
- złącze – element, który służy do połączenia dwóch rur.


Rzęsy z Norek - Profesjonalne produkty

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Domowy hydraulik

Domowy hydraulik


Autor: Coopernik


Czy można zostać domowym hydraulikiem , co możemy zrobic sami, a co należy zlecić fachowcowi. Przydatne informacje wprowadzające w temat samodzielnych napraw instalacji hydraulicznych, w naszych domach i mieszkaniach. Przedstawione okiem fachowca.


Bardzo duża grupa osób, panicznie boi się wykonywania domowych prac hydraulicznych. Naprawa spłuczki, przepchanie umywalki, czy wymiana baterii, dla wielu kojarzy się z czarną magią. Tłumaczymy się nieznajomością tematu, brakiem narzędzi, obawą by czegoś nie uszkodzić i nie zalać sąsiadów.

A tak w rzeczywistości, nie są to z reguły prace, których nie można wykonać samodzielnie, z zastosowaniem prostych narzędzi. Owszem są brudne, czasem nie przyjemne, jednak to nie powinno Ciebie odstraszać. Satysfakcja z własnoręcznie wykonanej instalacji i zaoszczędzonych w ten sposób pieniędzy wynagrodzi Twój wysiłek.

Jedyne prace hydrauliczne których nie wolno nam samodzielnie wykonywać, są to prace związane z instalacją gazową. Chyba że Ty, albo monter wykonujący prace u Ciebie, posiada aktualne świadectwa kwalifikacyjne.

Najczęściej prace związane z instalacjami Gazu, muszą być zaakceptowane przez zakład gazowniczy.

Pozostałe prace hydrauliczne w Twoim mieszkaniu, możesz śmiało wykonać samodzielnie.

Wymiana lub instalacja nowych rur wodociągowych czy kanalizacyjnych, jest stosunkowo łatwa, choć należy stosować się do zaleceń technologicznych, dla danego rodzaju instalacji. Inne też kryteria mają zastosowanie w instalacjach Centralnego ogrzewania.

Jeżeli masz swoje źródło ogrzewania i nie korzystasz z zewnętrznego, to też możesz pokusić się o samodzielną wymianę rur i grzejników. Bez wielkich problemów.

Tylko ważna uwaga: nie należy opróżniać instalacji C.O. bez wyraźnej potrzeby, powoduje to przyspieszoną korozję rur, zwłaszcza w przypadku rur czarnych, spawanych czy skręcanych.

W przypadku zasilania w ciepło z zewnętrznego źródła, rzecz sprowadza się do ustalenia z dysponentem, c.o i ciepłej wody, możliwości odcięcia zasilania i opróżnienia instalacji, na czas remontu czy przeróbek, np. wymiany grzejnika w łazience.

Z piecem C.o. radziłbym ostrożnie - można stracić gwarancję. Zwłaszcza jeżeli zakładasz nowoczesny kocioł, jedno czy dwu funkcyjny, na gaz lub olej. Większość producentów wymaga, aby pierwszego uruchomienia dokonywał autoryzowany monter lub serwisant.

Obecnie na rynku istnieje kilkanaście kompletnych systemów instalacyjnych, do wykonywania instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych czy centralnego ogrzewania. W skład tych systemów obok rur, wchodzą różnego rodzaju kształtki i łączniki. Są systemy które montuje się na zacisk, klejone, zgrzewane, skręcane, lutowane, wciskane, wybór jest spory, ja osobiście preferuję systemy z miedzi, po wykonaniu dwóch, trzech lutowań na próbę, praktycznie każdy, jest w stanie wykonać taką instalację.

Ale to są tylko moje doświadczenia i mój ulubiony materiał. Stosowane dawniej połączenia gwintowane z rur ocynkowanych, czy spawane, odchodzą już w zapomnienie. W instalacjach kanalizacyjnych nie ma wielu zmian, oprócz stosowania wzmocnionych rur kanalizacyjnych do robót ziemnych, praktycznie rury typu PipeLife, są trochę inne. Producent tego systemu, zapewnia że mają większą ognioodporność.

Jedynie w instalacjach kanalizacyjnych zalecam, stosowanie wszystkich materiałów tego samego producenta. Czasami zdarzają się trudności w zmontowaniu kształtki jednego producenta na rury innego.

Nie zalecam stosowania wodociągowych, rur plastikowych, przewidzianych do zamurowania w ścianach. Stosunkowo łatwo jest je uszkodzić, wiercąc otwory pod osprzęt w kuchni czy łazience. Ale i na to jest rada, zalecam zawsze wykonanie dokumentacji, najlepiej fotograficznej, rozmieszczenia wszelkich instalacji zamurowanych w ścianach.

Należy też pamiętać, żeby wszystkie rury ułożone w ścianie, okryć koniecznie otuliną z pianki. Zapobiega to roszeniu się rur, zwłaszcza w ścianach gipsowych i pojawianiu się w wyniku tego wykwitów, które są praktycznie nie do usunięcia i stwarzają złudzenie uszkodzenia rury w ścianie.

Tyle tytułem wstępu, następnym razem napiszę jakiego rodzaju rozwiązania, nadają się do samodzielnego zastosowania, bez potrzeby kupowania drogich narzędzi. Oraz o sposobach prawidłowego rozplanowania rur kanalizacyjnych i wodociągowych. Wbrew pozorom jest to istotne dla prawidłowego funkcjonowania instalacji.

Więcej przydatnych porad znajdziesz na ten temat w http://coopernik.wordpress.com/ www.e-sklep-mariusz.nextore.pl

Autor: Wajs Mariusz

( Coopernik )

http://coopernik.wordpress.com/





www.nasz-ebiznes.coopernik.pl/
http://remontuj.coopernik.pl/


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

XXV Porad remontowych

XXV Porad remontowych


Autor: Coopernik


Zebrane w punktach, rady i przestrogi fachowca. Jak przygotować się do remontu, na co zwracać uwagę. Jak zaplanować przebieg remontu, sprawy bezpieczeństwa, współżycia z rodziną i sąsiadami w czasie trwania remontu.


XXV-PORAD REMONTOWYCH

Porada pierwsza

Planujesz remont ? - Przeczytaj XXV-Porad Remontowych.

To pozwoli Tobie i Twojej rodzinie, w miarę bezboleśnie przejść przez niego.

Porada druga

Wyciągnij wnioski i zastosuj je. Unikniesz wielu pułapek.

Przygotuj się do remontu, odpowiednio wcześniej, kilka tygodni, czy miesięcy, to dobry czas na solidne przemyślenia.

Porada trzecia

Rozmawiaj z domownikami, co i jak by chcieli zmienić, zapisuj sobie ich pomysły, może uda się je wszystkie zrealizować i o żadnym nie zapomnieć.

Porada czwarta

Czytaj dostępne czasopisma, publikacje, poradniki, broszury, np. Murator, r jak remont, m jak mieszkanie, ulotki z marketów(jak zrobić), szukaj w Internecie, np. http://coopernik.wordpress.com/

Zbieraj reklamówki producentów: farb, klejów, zapraw, np. Atlas, Nobiles, Dolina Nidy, Gipsar, Cekol, Knauff i to co wpadnie Tobie w oczy(w ręce) w sklepach.

Zrób sobie ranking materiałów, porównaj ich ceny, opinie o nich , zastosowanie.

Rozmawiaj ze sprzedawcami, znajomymi, poznaj ich opinię o interesujących Cię produktach.

Porada piąta

Zaplanuj wstępnie termin remontu, tak aby nie kolidował z życiowymi potrzebami domowników: egzaminy, wesele itp.

Nie zapraszaj w tym czasie rodziny z drugiego końca kraju, chyba że mają Ci pomóc w remoncie, jednak uwzględnij związane z tym dodatkowe koszty.

Porada szósta

Zrób plan wszystkich przewidywanych robót, zapisz sobie wymiary pomieszczeń, zaplanuj wydatki, dodaj jakiś procent (25%), na „niespodzianki'', Uświadom sobie że - remont to wieloetapowy proces budowlany, składający się z wielu faz. Na które składają się poszczególne prace, czasami kolidujące z sobą czasowo.

Porada siódma

Wstępnie rozpoznaj rynek wykonawców, czy mają wolne terminy na interesujący Cię okres, co oferują, jakie ceny poszczególnych robót, nie pytaj o 1m. płytek, to tak jak byś pytał ile kosztuje wbicie jednego gwoździa, albo kropelka coli. Jeżeli masz znajomego solidnego fachowca, zaklep go sobie.

Porada ósma

Przygotuj domowników na stres związany z remontem, niewygody, brud, kurz, obcy ludzie w domu.

Pamiętaj że w pod koniec drugiego tygodnia remontu, mamy już go serdecznie dosyć, szczególnie panie domu.

Które muszą sprzątać, prać, gotować. Warto przygotować jakąś odskocznię - może kino, tańce, wypad wieczorem do znajomych. Po to żeby zapomnieć na kilka godzin o bałaganie w naszym życiu.

Porada dziewiąta

A co z meblami? Sprzętem RTV, zwierzakiem? gotowaniem, higieną osobistą, praniem i wszystkimi codziennymi sprawami? No właśnie i o tym też trzeba pomyśleć.

Należy te sprawy sobie dobrze zaplanować. Część mebli trzeba będzie gdzieś ulokować, żeby nie przeszkadzały i nie niszczyły się . Pomieszczenia w których będą prowadzone prace, zwłaszcza prace na mokro, powinny być puste.

Specyfika prac remontowych, jest taka, że dobrze jest gdy wykonawca ma do dyspozycji dwa puste pomieszczenia.

Pozwala mu to zaoszczędzić czas, np: zagruntowane ściany czy świeżo położone gładzie, kafelki itp. przed następnym etapem - muszą dobrze wyschnąć. W tym czasie, wykonawca może pracować w drugim pomieszczeniu.

Porada dziesiąta

Szukasz fachowca - jak go znaleźć, którego wybrać, jak z nim rozmawiać, - http://coopernik.wordpress.com/

tu znajdziesz więcej przydatnych informacji.

Dowiedz się czy posiada odpowiednie narzędzia, jakie ma doświadczenie.

Porada jedenasta

Umowa z wykonawcą - dla własnego dobra, lepiej ją spisać, masz pewność że nie tak łatwo zostaniesz oszukany. A zdarza się, zdarza. Wykonawca też ma taką gwarancję. Więc korzyść obopólna.

Jest dokumentem w spornych sprawach, co powinna zawierać i jak wyglądać, przykład znajdziesz na mojej stronie -

http://coopernik.wordpress.com/ .

Jeżeli wykonawca nie chce spisać umowy - zrezygnuj z niego!!!!

Nie bierz wykonawcy, który na rozmowę z Tobą, przychodzi po „piwku''

Porada dwunasta

Zaliczki, zadatki, to dwie odrębne sprawy, szerzej omówione na :

http://coopernik.wordpress.com/ .

Dawać nie dawać? Kwestia umówienia się z wykonawcą. Jednak nigdy, pod żadnym pozorem nie dawać dużych sum(całości) z przeznaczeniem na materiał.

Który ma kupić wykonawca, to powinno być nasze zadanie.

Wykonawca może nam doradzić w sklepie, w ich wyborze. Nie daj się namówić na „lewy" materiał, on też jest czyjąś własnością.

Czasami wykonawcy mają trochę swojego materiału, z poprzednich prac ale zachowaj ostrożność.

Dobrze jest zagwarantować sobie w sklepie, możliwość zwrotu nie wykorzystanych (oryginalnie zapakowanych) materiałów.

Na nic nam się nie przydadzą, tak jak wszystko, mają termin przydatności. Chyba że mamy komu - nadmiar oddać.

Zapytaj o transport. Większość sklepów posiada taką opcję.

Nie kupuj materiałów zimą, w sklepach które nie posiadają ogrzewanych magazynów.

Sprawdzaj czy materiały sypkie nie są skawalone.

Zagwarantuj sobie możliwość reklamacji złej jakości materiałów, zmrożoną farbą nie pomalujesz!!!

Porada trzynasta

Pomyśl o gruzie, złomie, jak się go pozbyć. Zakład oczyszczania jest drogi, liczą za kontener na godziny. Może ktoś będzie potrzebował gruz na budowę?

Popytaj znajomych, przejrzyj ogłoszenia, są tacy co chętnie wezmą.

Złom można oddać do skupu, zawsze to parę groszy .

Nie wyrzucaj nigdy swoich śmieci do osiedlowych, czy sąsiadów kontenerów, nawet w nocy.!!!

Porada czternasta

Zabezpiecz parkiet i meble na czas remontu.

Na parkiet stosuj najpierw karton falisty, a na niego grubą folię.

Nie oszczędzaj na folii i taśmie malarskiej na okrycie mebli, cienkie szybko się rwą, wydasz więcej kupując co rusz nową.

Książki, kolekcje, przedmioty szklane - ulokuj tak, by nie trzeba było ich przestawiać.

Przygotuj (kartony), sobie i rodzinie, możliwość zmiany ubrań, bez konieczności przekopywania się przez kartony. Opisz kartony co w nich jest.

Przedmioty niezbędne, ulokuj tak by można było je szybko odnaleźć.

Porada piętnasta

Stosuj materiały sprawdzonych producentów, Atlas, Knauff, Cekol, Gipsar Uni, itp. Wykonawca powinien Tobie doradzić.

Nie musisz kupować drogich materiałów, ale też nie kupuj najtańszych.

Ja od lat stosuję sprawdzone materiały- więcej na stronie:

http://coopernik.wordpress.com/ , www.e-sklep-mariusz.nextore.pl .

Ale to są tylko moje doświadczenia, inni wykonawcy mogą preferować inne materiały.

Nie polegaj w 100% na opiniach sprzedawców, ich zadanie polega na sprzedaży, wszystkiego co się da.

Porada szesnasta

Jeżeli masz w planach, zabudowy z regipsu, sufit, ściana działowa itp.

Pamiętaj:

Warto wykonywać te prace jak najprędzej,

W konstrukcjach z STG (regips), następują dość silne naprężęnia.

Zbyt szybko obrobione, gładziami - mają tendencję do pękania.

Powinny takie zabudowy kilka dni postać, aby naprężenia mogły się rozłożyć na całą konstrukcję a nie tylko na łączeniach.

Porada siedemnasta

Unikaj zatrudniania kilku wykonawców tej samej branży naraz.

Jest to nietakt w stosunku do nich. Stwarza problemy psychologiczne u pracujących fachowców.

Taki rzemieślnik zamiast skupić się na Twoim remoncie, myśli czy „konkurencja'', nie podprowadzi mu narzędzi, nie odbierze frontu robót itd.

Porada osiemnasta

Jeżeli założyłeś sobie, poczęstunek wykonawcy: napoje, jedzenie, to nigdy nie częstuj go alkoholem.

Pijącego fachowca - natychmiast się pozbądź.

Zaznacz to jeszcze przed rozpoczęciem prac

Porada dziewiętnasta

Wykonawca chce się rozliczać co tydzień, lub etapami?

Powinno to być ustalone podczas spisywania umowy. Jakie prace zostaną wykonane, w jakim terminie i za jakie kwoty.

Jednak wtedy powinien, On podać nam dokładny plan swojej pracy, właśnie pod kątem rozliczania się.

Nie zgadzaj się na pełną sumę jeśli prace nie są zakończone!!!

Porada dwudziesta

Zadbaj o wykonanie dokumentacji, najlepiej fotograficznej wszystkich

instalacji zabudowanych w ścianach.

Przy montażu szafek, wieszaków, wyposażenia łazienki.

Nie przewiercisz nowo położonych rur czy przewodów elektrycznych.

Dokumentacja ta przyda się w razie awarii czy przy następnym remoncie.

Porada dwudziesta pierwsza

Instalacje gazowe może wykonywać jedynie monter posiadający aktualne świadectwo kwalifikacyjne D lub E

Prace związane z instalacjami gazu, powinny być zatwierdzone przez Rejon Gazowniczy i odebrane przez Inspektora nadzoru.

Nowoczesne piece gazowe lub olejowe, jedno czy dwufunkcyjne, może po raz pierwszy po zamontowaniu, uruchamiać jedynie autoryzowany monter.

Inaczej grozi to utratą gwarancji.

Porada dwudziesta druga

Zanim pozwolisz zamurować instalacje wody, c.o. , w ścianach przeprowadź próbę ich szczelności.

Zwróć uwagę aby zamurowane rury były w otulinie z pianki

Rury się pocą i czasami wilgotna ściana stwarza pozory awarii.

Porada dwudziesta trzecia

O ile instalacje elektryczne możesz położyć sobie samodzielnie.

To jednak podłączenia w puszkach, skrzynce bezpiecznikowej.

Powierz wykwalifikowanemu elektrykowi.

Stosuj przewody o odpowiednim do poboru energii przekroju, unikniesz wizyty strażaków.

Porada dwudziesta czwarta

Prace związane z instalacjami i podłączeniami tzw. Siły, często - są to piece kuchenne, pompy, może wykonywać elektryk posiadający podobnie jak hydraulik odpowiednie świadectwo kwalifikacyjne.

Nie stosowanie się do zaleceń producenta, w tym względzie także grozi utratą gwarancji.

Porada dwudziesta piąta

Jak dotrwasz do końca remontu, bez skołatanych nerwów, z całą rodziną i sąsiadami w zgodzie - mam nadzieję ze uprzedziłeś sąsiadów o remoncie, to proponuję Tobie - napisz ebooka, to może być ciekawe doświadczenie.

Autor:

Wajs Mariusz

(Coopernik)

http://coopernik.wordpress.com/





www.nasz-ebiznes.coopernik.pl/
http://remontuj.coopernik.pl/


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Kompetencje montażysty na rynku budowy

Kompetencje montażysty na rynku budowy


Autor: Alberyn


Teren budowy to miejsce szczególnie narażone na niebezpieczeństwa. Jak wykazują statystyki, budownictwo, spośród wszystkich dziedzin gospodarki zajmuje niechlubne drugie miejsce w statystykach wypadków w miejscu pracy.


Dlatego tak ważne jest odpowiednie przygotowanie wszystkich pracowników w taki sposób, aby do tragicznych sytuacji dochodziło coraz rzadziej.Każdy montażysta rusztowań jest zobligowany do przejścia szkolenia przygotowawczego do bezpiecznej pracy na budowie. Jego celem jest zdobycie niezbędnej wiedzy i praktycznych umiejętności w zakresie budowy i eksploatacji rusztowań.
Każdy montażysta, rozpoczynający pracę na budowie powinien:
- budować rusztowania różnego typu i różnego rodzaju, za pomocą instrukcji i dokumentacji danego sprzętu
- posiadać niezbędną wiedzę dotyczącą oceny stanu technicznego poszczególnych elementów rusztowania
- umieć przeprowadzić prawidłowy załadunek i rozładunek poszczególnych elementów rusztowania
- przygotować stanowisko w taki sposób, aby było bezpieczne zarówno dla montażysty, pracownika budowy, jak i osób trzecich
- nie polegać jedynie na własnej intuicji, ale szczegółowo analizować instrukcje montażu i stosować się do warunków eksploatacji sprzętu
- umieć określić wielkość obciążeń użytkowych
- kontrolować przebieg działań montażowych zgodnie z procedurami systemów jakości ISO
- posiadać umiejętności obsługiwania podstawowych urządzeń transportu pionowego oraz urządzeń pomiarowych dla określenia siły kotwienia
- umieć współpracować z zespołem montażowym oraz samodzielnie montować rusztowania w różnych warunkach terenowych .

Szkolenie dla montażystów organizowane są w tych ośrodkach, które są upoważnione do prowadzenie tego typu działalności. Niezbędne jest spełnienie podstawowych warunków, takich jak: pełnoletniość, wykształcenie minimum podstawowe oraz przedstawienie aktualnego zaświadczenia lekarskiego, stwierdzającego możliwość wykonywania prac na wysokościach. Po jego odbyciu każdy kursant otrzymuje zaświadczenie o ukończonym szkoleniu. W następnej kolejności odbywa się egzamin przed Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego (IMBiGS). Po otrzymaniu pozytywnej oceny zarówno z zadań teoretycznych jak i praktycznych, otrzymuje uprawnienia montażysty rusztowań.
Ponieważ musi on posiadać szeroką wiedzę dotyczącą zarówno środowiska swojego miejsca pracy – czyli budowy, jak i sprzętu i jego montażu, musi zostać jak najlepiej przeszkolony i przygotowany do pracy w tak ciężkim i niebezpiecznym miejscu, jakim jest praca na budowie. Ważne jest, aby nie przekazywać jedynie suchych wiadomości ale również odbyć szkolenia praktyczne, które jak żadne inne pokazują realnie zagrożenia związane ze stanowiskiem, o którego uprawnienia się ubiega. Takie szkolenie powinno również uświadomić każdego, jak ważne zadania ma do wykonania i jaką odpowiedzialnością obarczona jest jego praca.


Rzęsy z Norek - Profesjonalne produkty

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.