Dobór miejsca montażu kolektora słonecznego

Dobór miejsca montażu kolektora słonecznego

Autor: Łukasz Dunat

Wybór miejsca zainstalowania kolektorów słonecznych wydawać się może z pozoru prosty, jednak z pewnością taki nie jest. Poniższy artykuł przedstawia wady oraz zalety trzech najczęściej wybieranych do tego celu lokalizacji.

Aby prawidłowo dobrać miejsce, gdzie będzie usytuowany nasz kolektor słoneczny, trzeba kierować się kilkoma prostymi, jednak bardzo ważnymi zasadami. Należy pamiętać o tym, że kolektory nie mogą być przysłonięte przez inne budynki czy drzewa (miejsca zacienione zdecydowanie odpadają). Najkorzystniejszym miejscem byłaby południowa ekspozycja tj.: połać dachu, elewacja budynku, ogród (w przypadku solarów na konstrukcji wolno stojącej) lub zbliżony kierunek południowo-wschodni. Kąt ustawienia paneli słonecznych dla najwyższych uzysków energetycznych waha się między 30 stopni w okresie bliższym lata i ok. 60 stopni w miesiącach zimowych. W większości instalacji dla podgrzewania wody użytkowej przyjmuje się średnią tych wartości, czyli około 45 stopni. Wszystko zależy jednak od przeznaczenia, jakie będzie miała nasza instalacja solarna (podgrzewania wody użytkowej, wspomaganie centralnego ogrzewania, czy może do celów basenowych). Oto trzy najpopularniejsze miejsca montażu kolektorów słonecznych z uwzględnieniem ich wad oraz zalet (w bezpośrednim kontekście oraz trudności, jakie niekiedy trzeba będzie pokonać przy prawidłowej instalacji oraz przy serwisowaniu):

Dach

Jest najpopularniejszym miejscem ekspozycji solarów i jednocześnie najprostszym pod ich zabudowę (w większości przypadków). Na rynku dostępne są mocowania do wszystkich rodzajów pokryć dachowych począwszy od dachówki, blachy, tworzyw sztucznych, gontów itp. Niektórzy z producentów oferują także systemy do zabudowy w dachówkę; jest to rozwiązanie estetyczne (wg oceny producentów), do owego rozwiązania trzeba jednak dopłacić. W zależności od przyjętego sposobu oraz pokrycia dachowego montaż kolektorów słonecznych na poszyciu dachu, choć najpopularniejszy, ma oczywiście kilka plusów, ale także i minusów:

Zalety

- Przede wszystkim koszty, w zdecydowanej większości przypadków najniższe ze wszystkich typów. Większość producentów solarów dołącza do swoich zestawów mocowania dachowe, przez co montaż jest uproszczony.

- Mocowania kolektorów słonecznych są zaprojektowane tak, aby ich połączenie z konstrukcją dachu było mocne oraz trwałe. W przypadku dachówki, konstrukcja mocowana jest z reguły do łat, w przypadku innych poszyć dachowych przeważnie jest to połączenie z krokwią za pomocą specjalnych śrub ze stali nierdzewnej (dwu-gwint z uszczelnieniem), rzadziej tylko do samej blachy.

- Montaż na poszyciu dachowym wykonany prawidłowo jest jednym z najlepszych rozwiązań, biorąc pod uwagę względy czysto estetyczne (w miarę możliwości konstrukcyjnych poszycia dachowego).

Wady

- Trudny dostęp dla użytkownika/serwisanta, szczególnie istotny w przypadku braku prądu, kolektory oczywiście są odporne na przejście w stan stagnacji (brak odbioru ciepła), jednak glikol znacznie szybciej traci swoje właściwości w przypadku częstego narażenia na wysokie temperatury.

- Niewątpliwie trudnym i czasami kłopotliwym zadaniem jest przejście przewodami solarnymi przez poszycie dachu, a dalej do miejsca, w którym będzie nasz podgrzewacz wody użytkowej. Prawidłowe uszczelnienie miejsca, gdzie przewody będą wprowadzane do wnętrza budynku, jest bardzo istotne, błędy na tym etapie mogą przysporzyć wiele kłopotów w przyszłości zarówno wykonawcom oraz użytkownikom. Odpowiednio wykonane uszczelnienie szczególnie ważne jest, gdy przewody przechodzą przez poddasze użytkowe ocieplone np. wełną mineralną. Ewentualne skutki przecieków nie pojawią się od razu, lecz po upływie czasu w postaci nacieków lub co gorsza wykwitów pleśni czy grzyba.

- Przejście przewodami do kotłowni lub innego miejsca, w którym znajduje się solarny zbiornik wody użytkowej, nie jest sprawą łatwą, jak mogłoby się wydawać. Najprostszym rozwiązaniem jest wykorzystanie przewodu wentylacyjnego (lub wolnego spalinowego), jednak nie zawsze jest to możliwe. Dodam, że musi to być wolny przewód wentylacyjny, w żadnym wypadku nie można blokować czynnego kanału, w którym odprowadzane jest powietrze z kotłowni, zwłaszcza w instalacjach z kotłami gazowymi. Takie utrudnienie da się oczywiście rozwiązać, jednak czasami wiąże się to z dopłatą za "ekstra" metry przewodów lub zamaskowanie ich w przestrzeni użytkowej. Rozwiązania na skróty często są niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa, ale przede wszystkim mogą stwarzać realne zagrożenie dla naszego zdrowia, a czasami nawet życia.

Ściana

Ta powierzchnia z reguły brana jest pod uwagę w domach mających połacie dachowe zorientowane wschód-zachód lub gdy z pewnych względów montaż na dachu nie jest możliwy. Należy jednak pamiętać, aby płaszczyzna kolektorów nie była zbytnio zacieniona przez elementy konstrukcyjne domu. Dodatkowym parametrem, jakiego należy pilnować, jest odchylenie względem południa, gdyż sama płaszczyzna ściany będzie inaczej "wystawiała nasz kolektor na słońce" niż np. pochyła połać dachowa. Odczuwalne będzie to szczególnie, gdy słońce jest wysoko na horyzoncie (latem). Instalacja zamontowana bezpośrednio na elewacji będzie bardziej wrażliwa na odchylenie względem południa niż ta zamontowana na elewacji z konstrukcją, dlatego w tym przypadku do odchyleń należy podchodzić szczególnie ostrożnie.

Zalety

- Mniejszy stopień zalegania śniegu na powierzchni kolektorów słonecznych w stosunku do instalacji na dachu, przez co dostarcza większej ilości energii w skali całego roku.

- W przypadku montażu bezpośredniego na elewacji (bez konstrukcji odchylających, 90° względem horyzontu) mamy możliwość zastosowania większej powierzchni wytwarzającej ciepło. Instalacja taka nie będzie produkować nadmiarów energii w okresie letnim, natomiast jej efektywność w zimie i na wiosnę czy jesienią utrzyma się na wysokim poziomie, czyli w okresie, w którym jest najbardziej potrzebna.

- Jeżeli kotłownia zlokalizowana jest także na południowej stronie budynku, jesteśmy w stanie w sposób znaczny zredukować koszty (przewody instalacyjne, robocizna)

Wady

- Konstrukcje odchylające pole kolektorów od płaszczyzny ściany raczej na pewno nie zapewnią nam estetyki na wysokim poziomie, sytuacja przedstawia się dużo lepiej przy bezpośrednim montażu na ścianie.

- Trudności w montażu mogą przysporzyć przewody instalacyjne. Bynajmniej nie chodzi tutaj o sam proces zakładania, bo ten będzie raczej prosty, ale o wykonanie tego tak, aby w jak najmniejszym stopniu ingerować w przestrzeń mieszkalną (np. w przypadku, gdy podgrzewacz wody użytkowej zlokalizowany jest w północnej części budynku) oraz zrobić to tak, aby były jak najmniej widoczne. Nierzadko o sposobie ich przeprowadzenia powinno się pomyśleć już na etapie budowy domu.

Konstrukcja wolno stojąca

Jeśli nasz dach lub ściana z różnych względów nie spełni wymogów, wcale nie będzie to oznaczać, że nie staniemy się użytkownikami kolektorów słonecznych. W takim wypadku można je umieścić na gruncie w naszym ogrodzie. Gdy powierzchnia nie jest skośna, trzeba zastosować odpowiednią konstrukcję, która ustawi oraz ukierunkuje nasz kolektor w najbardziej optymalnym położeniu. Konstrukcja umieszczona na gruncie pomimo swych dodatkowych kosztów oraz bardziej skomplikowanego sposobu połączenia kolektora z zasobnikiem jest niewątpliwie warta rozpatrzenia:

Zalety

- Wolno stojącą konstrukcję możemy ustawić idealnie pod dwie kluczowe wartości tj. odchylenie względem południa oraz kąt nachylenia płaszczyzny absorbera kolektora słonecznego względem horyzontu, nie będąc w żaden sposób zależnym od już istniejącej zabudowy np.: połaci dachowej, ściany, balkonu, itp. Jesteśmy zatem w stanie stworzyć "książkowe" warunki dla naszej instalacji solarnej.

- Stelaż w ogrodzie daje możliwość łatwego usunięcia śniegu z powierzchni kolektorów słonecznych w miesiącach zimowych, co znacznie poprawi roczny uzysk energetyczny. Dotyczy to w szczególności kolektorów próżniowych, które w warunkach niskich temperatur zewnętrznych są w stanie efektywnie pracować.

- Ułatwiony dostęp przyda się także w przypadku długotrwałego zaniku napięcia z sieci energetycznej, będziemy mogli swobodnie zasłonić solary słoneczne nie narażając instalacji na przejście w stan stagnacji, tym samym chroniąc płyn solarny przed wysokimi temperaturami.

Wady

- Do całości inwestycji należy doliczyć koszt konstrukcji wolno stojącej, wykonanie fundamentów, na których będzie ona osadzona (czasami dodatkowego podwyższenia), przygotowanie przejścia dla przewodów solarnych oraz ich odpowiedniego zabezpieczenia przed czynnikami atmosferycznymi. Firmy często zgadzają się na wykonanie konstrukcji oraz powyższych prac we własnym zakresie, jednak należy pamiętać, że wykonanie ich prawidłowo nierzadko wymaga fachowej wiedzy oraz umiejętności.

- Wpisanie solarów słonecznych w ogólny koncept architektoniczny domu oraz jego najbliższe otoczenie jest dużym wyzwaniem, ponieważ producenci stosują zasadę minimum do maximum, tzn. osiągnięcie minimalnych nakładów finansowych na materiały, koszt transportu, magazynowania itp. przy zachowaniu wysokiej wytrzymałości, trwałości, łatwości montażu, dlatego sama konstrukcja na pewno nie będzie dziełem sztuki.

Dobór odpowiedniego miejsca dla naszego kolektora zapewni nam maksymalne wykorzystanie promieni słonecznych, efektywniejszą pracę naszej instalacji, a to wszystko zaprocentuje znaczną oszczędnością energii wydatkowanej na przygotowanie ciepłej wody użytkowej czy ogrzewania domu. Pamiętajmy, że instalacja solarna nie jest jednoroczną inwestycją, dlatego zadbajmy o to, aby była wykonana w sposób prawidłowy.

---

http://www.depsol.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Gdzie stosujemy posadzki przemysłowe?

Gdzie stosujemy posadzki przemysłowe?

Autor: cgmedia

Poprzez wykonanie posadzek przemysłowych chroni się wierzchnią część podłogi betonowej. Efekt ten uzyskuje się poprzez powstanie wytrzymałej i twardej powłoki. Jednak poszczególne rodzaje żywic posiadają dodatkowe indywidualne cechy, które umożliwiają ich zastosowanie w konkretnych miejscach.

Żywiczne posadzki przemysłowe są rozwiązaniami coraz częściej stosowanymi nie tylko – zgodnie z nazwą – w przemyśle, ale także w innych gałęziach gospodarki. Służą do zabezpieczenia powierzchni podłóg betonowych. Dzięki nim są one chronione przed destrukcyjnym oddziaływaniem mechanicznym w postaci ścierania oraz różnego rodzaju zarysowaniami czy też uderzeniami. Odporne są również na powstawanie plam i działanie środków chemicznych. Stanowią zwartą oraz nieprzepuszczalną warstwę dla chemikaliów, a także wody, co uniemożliwia nasiąknięcie tymi płynami podłoża betonowego. Ponadto, o czym wiele osób zapomina, chronią je przed korozją. I co najważniejsze, poza zaletami technicznymi posiadają właściwości dekoracyjne, przez co coraz częściej wykorzystywane są również w mieszkaniach. Dodatkowo, co jest ich niewątpliwą silną stroną, nie ulegają znacznym zabrudzeniom, stąd też ich czyszczenie nie pochłania sporych ilości czasu i pieniędzy. Dlatego też aplikuje się je na podłoża w bardzo zróżnicowanych miejscach pod względem parametrów eksploatacji.

Wnikliwa analiza

Materiały żywiczne do wykonania posadzek przemysłowych dostarczane są na miejsce realizacji w formie płynnej. Przygotowanie materiału do aplikacji następuje poprzez wymieszanie składników za pomocą wolnoobrotowego mieszadła mechanicznego. Następnie przeprowadza się aplikację na przygotowane wcześniej prawidłowo podłoże. Pod wpływem zaistniałych reakcji chemicznych dochodzi do procesu utwardzenia posadzki, po którego zakończeniu można już z niej korzystać. Zanim jednak dojdziemy do tego etapu należy dokonać wyboru odpowiedniej dla danego miejsca realizacji. - Podejmując tę decyzję należy kierować się kilkoma głównymi kryteriami. Podstawowym warunkiem, od którego trzeba ją uzależniać, jest to czy posadzka będzie wykorzystywana wewnątrz czy na zewnątrz budynku – wyjaśnia Janusz Kornaś, ekspert branży budowlanej. Wynika to z tego, że miejsce wykorzystania właściwie wpływa na zaistnienie pozostałych warunków eksploatacji. Kolejne to natężenie ruchu pieszego i kołowego na jakie narażona będzie powłoka, a co za tym idzie odporność na ścieranie. Równie ważna jest faktura posadzki – gładka czy szorstka – i powiązana z nią klasa antypoślizgowości. W miejscach gdzie dochodzi do częstego rozlewania płynów kluczowa zaś jest szczelność powłoki. Natomiast w tych, w których miejsce mają zmiany temperatury oraz wilgotności trzeba zwrócić uwagę m.in. na mrozoodporność. Analiza wszystkich tych elementów pozwoli dobrać materiał odpowiedni dla planowanej realizacji.

Wybór posadzki

Mając na uwadze podane wcześniej elementy, można dobrać odpowiedni typ posadzek przemysłowych. – Jednak większość producentów ułatwia taką decyzję podając główne obszary zastosowania swoich grup produktów. Powiązane jest to z ich rodzajowymi właściwościami, które akurat w tych obszarach najlepiej się sprawdzają – wyjaśnia Kornaś.

Posadzki poliuretanowe

Poliuretany najlepiej sprawdzą się tam gdzie spotkamy się z niezbyt dużym obciążaniem powierzchni podłogowej wynikłym z działania maszyn oraz transportem produktów za pomocą np. wózków widłowych. Wynika to z tego, że są bardziej elastyczne oraz mniej odporne na zarysowania. Stąd też sugeruje się ich zastosowanie w zakładach przemysłu elektronicznego i spożywczego. – Z tego też powodu z powodzeniem można je również stosować w sklepach i centrach handlowych, gdzie ponadto dochodzi do znacznego natężenia ruchu pieszych. Równocześnie jest to spowodowane tym, że wykonane za ich pomocą podłogi charakteryzują się wysokimi walorami dekoracyjnymi. Z pełnym przekonaniem można je również stosować w obiektach użyteczności publicznej – mówi Kornaś. W następstwie czego bardzo często wykonywane są w przychodniach lekarskich i szkołach, gdzie wymagane jest zagwarantowanie bezpieczeństwa poruszania się m.in. poprzez zabezpieczenie przed poślizgnięciem. Również łatwość utrzymania ich w czystości powoduje, że stały się także doskonałym rozwiązaniem dla szpitali oraz obiektów laboratoryjnych, gdzie konieczne jest zachowanie wysokich norm higienicznych i wytrzymałości na działanie środków chemicznych.

Posadzki epoksydowe

Powłoki epoksydowe skutecznie stosuje się wewnątrz budynków. W zależności od prawdopodobnego natężenia ruchu pieszego lub kołowego aplikuje się posadzki cienko lub grubowarstwowe. – Nawierzchnie epoksydowe grubowarstwowe wykonuje się szczególnie tam gdzie istnieje duże obciążenie mechaniczne oraz agresywne środowisko. Dlatego sugeruje się ich zastosowanie np. w akumulatorniach i zakładach przemysłu chemicznego – zaznacza Kornaś. Można pokusić się o stwierdzenie, że ich głównym miejscem zastosowania są obiekty przemysłowe. Znajdziemy je również w przydomowych garażach oraz warsztatach samochodowych. Szczególnie popularne są w tych ostatnich, gdyż nie pylą i wykazują dużą odporność na plamy. Co ciekawe, ich istotne cechy, którymi są antypoślizgowość i łatwość czyszczenia znalazły zastosowanie w przestrzeni mieszkalnej. Stosuje się je z racji tego w wielu łazienkach i kuchniach, gdzie gwarantują zabezpieczenie przed poślizgnięciem oraz zabrudzeniami. Epoksydy wykorzystuje się także w halach sportowych i na obrzeżach basenów z racji wysokiej wodoszczelności i wspomnianych właściwości antypoślizgowych.

Podsumowanie

Jak widać wybór posadzek przemysłowych powinien być poprzedzony dogłębną analizą warunków w jakich mają być one stosowane. Warto także skonsultować się z odpowiednim doradcą danego producenta, który z całą pewnością wyjaśni wszelkie niejasności i dobierze właściwie rozwiązanie do istniejących wymagań podłoża betonowego, otoczenia i potencjalnego sposobu oraz natężenia eksploatacji.

---

Zainteresowały Cię posadzki przemysłowe? Zapraszamy do zadawania pytań w komentarzach.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

W jaki sposób wykonywane są makiety?

W jaki sposób wykonywane są makiety?

Autor: Beata Jasińska

Makiety i elementy stanowiące całość projektu prezentacji mogą być wykonywane w różny sposób z wykorzystaniem mniej lub bardziej zaawansowanych technologii. Pomysłów w architekturze jest wiele. Dla jednych liczy się jakość stosowanych materiałów, dla drugich precyzja wykonanych elementów składających się na całość makiety.

Budowa makiety zaczyna się od szczegółowego zapoznania się z dokumentacją i przygotowania planu realizacji makiety. Opracowanie informacji dotyczących zakresu makiety wykonuje się na podstawie planu zagospodarowania terenu. Następnie buduje się jego rzeźbę, nanosi na nią drogi, ulice, chodniki oraz trawniki, zieleń wysoką i niską. Wszystkie dodatki i detale w makiecie architektonicznej są wykonywane zgodnie z projektem i detalem dostosowanym odpowiednio do skali.

Technologie wykonywania makiet są bardzo zróżnicowane w zależności od tego, w jakiej realizowane są skali.

Makiety urbanistyczne wykonane w skali np. 1: 500 są zazwyczaj monochromatyczne w technologii pleksi z wykorzystaniem PCV i innych tworzyw sztucznych. Są także modele wykonywane w balsie z wykorzystaniem sklejki w połączeniu z pleksi. Takie rozwiązanie jest także bardzo estetyczne i eleganckie. W makietach urbanistycznych teren prezentowanej inwestycji jest schematyczny i często płaski. Wszelkie ciągi komunikacyjne są przedstawione za pomocą zróżnicowanej grubości linii graweru wykonanego przez odpowiedni laser. Tego typu makiety urbanistyczne doskonale sprawdzają się w prezentacji dużych projektów urbanistycznych.

Budynki w makietach urbanistycznych przedstawiane są w bardzo różny sposób. W zależności od tego, w jaki sposób zostały zaprojektowane, stosuje się odpowiednią metodę produkcji. W typowych budynkach mieszkalnych zazwyczaj wykorzystuje się metodę precyzyjnego cięcia laserem powierzchni pleksi o określonej grubości, dostosowanego do wysokości kondygnacji. Czasami pomiędzy kondygnacjami wprowadzany jest arkusz balsy z przedstawieniem płyt balkonowych, które imitują rysunek elewacji.

W przypadku budowy makiety architektonicznej proces tworzenia makiety jest dużo bardziej skomplikowany. Budynki wykonywane są z pleksi o różnej grubości, wycinane i grawerowane laserowo. Następnie trafiają do malowania w odpowiednich kolorach, a później łączone są w większe elementy, pasowane i szlifowane. Kiedy zewnętrzna bryła jest złożona od wewnątrz, montowana jest stolarka okienna oraz stropy budynku. Najczęściej te elementy są wykonane z tworzyw sztucznych m.in. HIPSU i PCV. Kiedy bryła jest zamknięta, elementem wykończeniowym jest dach, listwy dachowe, kominy i szyby wentylacyjne. Realizacja budynków i terenu powinna przebiegać jednocześnie, tak, aby bryłę budynku można było mierzyć i pasować z ukształtowaniem terenu, ponieważ w tym momencie mogą pojawić się duże rozbieżności, co finalnie może prezentować się na makiecie bardzo niekorzystnie.

---

York Promotion

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

STOP korozji na obiektach stalowych

STOP korozji na obiektach stalowych

Autor: cgmedia

Rdza, czyli nalot o brunatnym zabarwieniu pojawiający się na powierzchni stalowych obiektów, to efekt działania korozji chemicznej. Jest ona niczym innym jak reakcją chemiczną pomiędzy tlenem pochodzącym z powietrza a żelazem.

Reakcja ta powoduje znaczne ubytki we wspomnianych konstrukcjach, przyczyniając się do ich degradacji. Stąd też obecnie kluczowym zadaniem ich wykonawców i inwestorów jest zapobieganie występowaniu korozji lub spowolnienie jej działania.

Skąd ta korozja?

Przyczyną korozji jest cykl reakcji chemicznych i elektrochemicznych. Mają one miejsce na styku metalowej konstrukcji ze środowiskiem zewnętrznym. Najniebezpieczniejszym przykładem takiego środowiska są wodne roztwory elektrolitów. Wywołują one wspomnianą już korozję elektrochemiczną, która polega na niszczeniu mikrostruktur materiału poprzez pojawienie się różnych potencjałów na granicy zetknięcia się powierzchni tegoż materiału z elektrolitem. Skutkiem tego na metalowej konstrukcji pojawiają się ogniwa korozyjne, które są źródłem jej degradacji. Ich powstawanie najczęściej wywołane jest przez zespolenie różnych metali oraz kontakt metalowej powierzchni z elementami niemetalicznymi. Na intensywność korozji wpływa obecność dwutlenku siarki w atmosferze, a także poziom wilgotności powietrza oraz temperatura.

Walka z korozją

Jak trudnym i zajadłym przeciwnikiem jest korozja, niech świadczą tylko statystyki. Zgodnie z nimi korozja wywołuje rocznie w Polsce straty o wartości blisko 6% PKB, co porównywalne jest do kosztów utrzymania oświaty lub służby zdrowia. W następstwie tego występuje konieczność ochrony konstrukcji przed negatywnym działaniem korozji. - Jedną z podstawowych metod dbania o stan powierzchni metalowych są farby antykorozyjne. W swoim składzie mają one specjalne substancje, które spowalniają procesy korozyjne – mówi Janusz Kornaś, ekspert branży budowlanej. Co bardzo ważne, farby te, zwane też farbami przemysłowymi, doskonale uniemożliwiają konstrukcji kontakt z niekorzystnymi czynnikami, takimi jak: woda, gazy i chemikalia.

Najczęściej spotykane farby antykorozyjne

Farby akrylowe

Jednym z rozwiązań są farby akrylowe. Ich technologia oparta jest na żywicach akrylowych, przez co uzyskują one bardzo wysoką trwałość i odporność na działanie mechaniczne oraz warunki atmosferyczne. Najczęściej spotykane są w formie wodorozcieńczalnej lub rozpuszczalnikowej emalii. Istotne jest to, że farby akrylowe wykazują dużą wytrzymałość na działanie promieniowania UV. – Cechą, która wyróżnia akryle, są na pewno ich duże właściwości dekoracyjne przy wysokim współczynniku ochrony metalu na działanie np. kwasów, zasad i wody, także morskiej. Dlatego tak często wykorzystywane są przy realizacji konstrukcji mostowych i drogowych – opowiada Kornaś.

Wykonawcy powinni pamiętać o tym, że dla uzyskania właściwych parametrów wytrzymałościowych należy przed nałożeniem farb akrylowych odpowiednio przygotować podłoże. Ponadto tylko prawidłowo przeprowadzone malowanie pozwala uzyskać powłokę odporną na pękanie, łuszczenie i odpryski.

Farby alkidowe

Producenci farb alkidowych oparli ich recepturę na chudych i średnio tłustych żywicach alkidowych. To ich ilość decyduje o elastyczności i odporności na działanie czynników zewnętrznych tych farb. Niestety, jeśli chodzi o ochronę konstrukcji stalowych, ich parametry nie są zadowalające, szczególnie w wymiarze długotrwałego zabezpieczenia. – Farby alkidowe najlepiej stosować jako farby gruntujące. Uzyskuje się wtedy możliwość najlepszego wykorzystania ich parametrów ochronnych – podpowiada Kornaś. Mankamentem tych farb jest podatność na proces starzenia się powłok, które pod jego wpływem często kruszeją i łuszczą się. Stąd też na rynku zaczęły pojawiać się zmodyfikowane farby alkidowe, uzupełnione o dodatkowe substancje, takie jak styren czy akrylany. Dzięki tym modyfikacjom uzyskały one lepsze parametry w tym zakresie.

Farby poliuretanowe

W przypadku farb poliuretanowych szeroką gamę możliwości uzyskano dzięki zastosowaniu dwóch składników. Umożliwia to wykonawcom dobór odpowiedniego rozwiązania do wymagań danego projektu. - Farby antykorozyjne poliuretanowe sprawdzają się doskonale nawet w najbardziej wymagających środowiskach, gdyż spełniają nawet najbardziej wyśrubowane założenia konstrukcyjne – mówi Kornaś. Co warte podkreślenia, poliuretany mają bardzo szeroki wachlarz zastosowań. Można je wykorzystywać jako farby podkładowe i międzywarstwowe, ale przede wszystkim jako farby nawierzchniowe do zastosowania na powierzchniach zewnętrznych. Wykonawcy dokonują nimi wymalowań głównie zabezpieczających konstrukcje stalowe i urządzenia, wśród których można wymienić: mosty, rurociągi, budowle wodne i instalacje energetyczne, szczególnie zaś te narażone na kontakt z atmosferą silnie korozjogenną, taką jak przemysłowa czy morska, jak również z niskimi temperaturami.

Farby epoksydowe

Podobnie jak poliuretany, epoksydy są preparatami dwuskładnikowymi. Są uznawane za podstawowy środek ochrony kontrukcji stalowych w zakresie antykorozji. Swoją renomę uzyskały dzięki wysokiej trwałości powstałych powłok. – Warto zwrócić uwagę na ich wysoką odporność na czynniki chemiczne i mechaniczne. Farby te doskonale wytrzymują działanie większości rozpuszczalników, a także wody i olejów – mówi Kornaś. Epoksydy spotykane są jako zabezpieczenia konstrukcji w różnych gałęziach przemysłu. Można je spotkać więc na zbiornikach, rurociągach, halach przemysłowych i budynkach użyteczności publicznej. Ponadto stosuje się je jako ochronę sprzętu transportowego, maszyn górniczych, wagonów kolejowych oraz kontenerów. Co bardzo ważne, są one odporne na działanie bardzo niskich temperatur i agresywnych korozyjnie mediów, przez co wykonawcy sięgają po nie przy realizacjach projektów w infrastrukturze drogowej.

Wybór zależy od uwarunkowań i wykonawcy

Metalowe konstrukcje wymagają szeregu odpowiednich zabezpieczeń powierzchni. Bez względu na ich charakter normą jest, aby zastosowane zabezpieczenia antykorozyjne były możliwie najwyższej jakości. Pozwoli to zapewnić konstrukcji podwyższoną trwałość, a co za tym idzie, dłuższą użyteczność dla społeczeństwa. Prócz tego zwiększa się bezpieczeństwo użytkowników poprzez znaczne polepszenie stanu technicznego i ograniczenie potencjalnych uszkodzeń. Wszystkie te aspekty, połączone z uwarunkowaniami środowiska, powinni brać pod uwagę wykonawcy i inwestorzy dobierający materiał antykorozyjny.

---

Zainteresowały Cię farby antykorozjne - wejdź na: http://www.megachemie.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Stawiamy na odporną podłogę, czyli posadzki epoksydowe

Stawiamy na odporną podłogę, czyli posadzki epoksydowe

Autor: cgmedia

Posadzki epoksydowe są wykorzystywane na świecie już od ponad pół wieku. Szczególnie dobrze sprawdzają się w pomieszczeniach magazynowych i przemysłowych. Warto jednak przed zakupem tego typu materiału budowlanego poznać jego najważniejsze cechy.

Wysoka wydajność oraz znaczna wytrzymałość wynikająca z właściwości chemicznych posadzek epoksydowych są przyczyną coraz większej ich popularności. Są one coraz częściej stosowane jako systemy ochrony powierzchni podłogowych w różnego rodzaju obiektach. Spełnienie nawet najwyższych wymagań aplikacyjnych spowodowało, że stały się one jednym z najbardziej poszukiwanych rozwiązań podłogowych. Razem z Wiaczesławem Siwakiem, ekspertem brnaży budowlanej, sprawdziliśmy, co takiego wpływa na ich wysoką pozycję rynkową.

Tajemnica wytrzymałości

Posadzki epoksydowe zawdzięczają swoje właściwości ochronne zastosowanym w nich żywicom. Dzięki wysokiej wytrzymałości mogą one być skutecznie wykorzystywane jako podłogi ochronne w obiektach o przemysłowym charakterze, w których istnieje znaczne ryzyko niszczącego oddziaływania mechanicznego lub chemicznego. Wykorzystanie żywic wpływa także na wodoodporność i niską palność posadzek.

Szeroki wachlarz zastosowania

Środowisko, w jakim mają być stosowane podłogi przemysłowe, wpływa na rodzaj materiału, który ma zostać wykorzystany do ich wykonania. Bierze się wtedy najczęściej pod uwagę jego agresywność oraz narażenie na oddziaływanie zewnętrznych czynników. Analizując te elementy można stwierdzić, że posadzki epoksydowe doskonale sprawdzają się podczas pracy na powierzchniach betonowych oraz stalowych w środowiskach o znacznej agresywności oraz zagrożonych działaniem mechanicznym (zarysowania, uderzenia, wgniecenia) i chemicznym (oleje, tłuszcze, smary).

Nieprzepuszczalne

Cząsteczki żywicy epoksydowej pod wpływem działania amin ulegają procesowi nazywanemu powszechnie sieciowaniem. Pozwala on na uzyskanie wysokiej odporności na wnikanie wszelkiego rodzaju płynów (w tym wody) oraz powietrza. Jest to szczególnie ważna cecha, gdyż pozwala na stosowanie posadzek z pozytywnym skutkiem na konstrukcjach metalowych i betonowych podatnych na działanie korozji. Posadzki te nie ulegają ponadto znacznym zabrudzeniom. Gdy do nich dochodzi, czyszczenie nie stanowi większej trudności i nie jest też czasochłonne. I co bardzo ważne, można do tego celu stosować szereg powszechnie dostępnych środków chemicznych.

Wytrzymałość na obciążenia

Nawet duże obciążenia i wibracje wynikające z działania maszyn albo transportu wielkogabarytowych materiałów nie stanowią większego zagrożenia dla posadzek epoksydowych. Ich doskonała odporność na tego typu oddziaływanie spowodowała, że stosowane są z dobrym skutkiem od wielu lat w zakładach produkcyjnych, magazynach, garażach ciężkich maszyn, a nawet w hangarach lotniczych.

Uważna aplikacja

Należy zachować szczególną ostrożność podczas nakładania posadzek epoksydowych. Wynika to z faktu, że mogą one być potencjalnym zagrożeniem dla zdrowia i środowiska naturalnego. Podczas ich aplikacji pojawiają się lotne związki organiczne. Dlatego też tylko odpowiednio przeszkolony i doświadczony wykonawca powinien zajmować się tą czynnością.

Tempo realizacji

Na wytrzymałość i jakość otrzymanych posadzek epoksydowych wpływa proces ich aplikacji. Musi on przebiegać w sposób płynny i skoordynowany. Równie ważne jest samo przygotowanie do pracy materiału i ekipy wykonawczej. Osoba wykonująca posadzkę musi przestrzegać zaleceń producenta tak, aby utrzymać spójność powłoki i odpowiednią fakturę – przypomina Siwak. Pracownik aplikujący posadzkę musi także pamiętać o tym, że na jakość wykonania będzie wpływać promieniowanie UV oraz duże zmiany temperatury w trakcie mieszania, nakładania i poszczególnych etapów utwardzenia. Zaniedbania w tym zakresie będą przyczyną problemów podczas eksploatacji, czego efektem mogą być kosztowne naprawy.

---

Posadzki epoksydowe stanowią ciekawe rozwiązanie podłogowe. Jeśli Cię zainteresowały, to zapraszamy do kontaktu na www.megachemie.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.