Specyfika pomiarów geodezyjnych
Autor: Karolina Kot
Geodezyjne pomiary (liniowe) obejmują metody pomiaru odległości między punktami w terenie. Można je podzielić na pomiary bezpośrednie, pomiary pośrednie oraz pomiary dalmierzowe.
W tradycyjnych metodach pomiaru odległości wymagane jest stosowanie się do określonych zasad, określonych w instrukcjach technicznych, które dotyczą pomiarów geodezyjnych i obliczeń. Pomiary geodezyjne bezpośrednie wykonywany są za pomocą wzorca odległości (tyczki, taśma stalowa, komplet szpilek).
Przed przystąpieniem do pomiaru trzeba mierzoną linię przetoczyć. Wyróżnić można następujące metody tyczenia:
-w przód
-wstecz
-ze środka
Podstawowym sprzętem do tyczenia linii prostych są tyczki, pion, stojak do tyczek, libella pudełkowa (tachometr, teodolit).
Tyczenie prostych przy pomocy teodolitu, tachometru gwarantuje dokładnym pomiar. Na pierwszym punkcie stawiamy scentrowany instrument i na punkcie końcowym na statywie stoi tarcza celownicza. Kreska pionowa krzyża nitek musi być na tarczy. Tyczkę trzeba wstawić tak, by się pokrywała z kreską pionową krzyża nitek.
Geodeci stosują również tradycyjny sposób pomiaru długości czyli pomiar geodezyjny bezpośredni, polega na określeniu odległości między punktami za pomocą taśmy stalowej Wynik pomiaru bezpośredniego uzależniony jest od poprawności wzorca przymiaru, która zależy od zgodności długości taśmy z jej wartością nominalną oraz wpływu temperatury, pomiaru na rozszerzalności materiału, z którego taśma jest wykonana.
Pomiar długości metodą schodkową ma zastosowanie na terenach pochylonych lub przy pomocy pochyłomierza (gdy jest jednostajny spadek) gdzie mierzymy kąt a następnie odległość po terenie taśmą przez pomiar bezpośredni.
Jeden koniec taśmy przykładamy przy ziemi a drugi do tyczki, tak, by taśma była poziomo, następnie mierzymy dwa razy w tym samym kierunku.
Obowiązujące w kraju odwzorowanie kartograficzne wymaga doprowadzenie pomierzonych odległości do wartości na płaszczyźnie odwzorowania, redukcja pomierzonej długości do poziomy morza.
Elektromagnetyczny pomiar odległości
Istotą pomiaru odległości dalmierzem elektromagnetycznym przez geodetę jest wykorzystanie właściwości rozchodzenia się fal w powietrzu. Konstrukcja dalmierza zawiera w sobie nadajnik i odbiornik sygnałów, które w sposób impulsowy lub ciągły wysyła fale w stronę końca mierzonego odcinka. Obliczany jest czas przebiegu fali lub przesunięcie gazowe w celu określenia wartości mierzonej odległości. Fala nośna dalmierza stanowi spolaryzowaną wiązkę światła z zakresu spektrum widzianego lub bliskiej podczerwieni. Dalmierze laserowe, charakteryzują się większą zwartością wiązki widocznym punktem wskazującym cel jedna ze względu na szkodliwe działanie czerwonego światła lasera mają one ograniczone zastosowanie.
Podział dalmierzy ze względu na długość fali wysyłanej jest następujący:
-dalmierze radiowe
-dalmierze świetlne (elektrooptyczne).
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz