Etapy opracowywania mapy sytuacyjno-wysokościowej w geodezji i budownictwie
Autor: Karolina Kot
Mapa sytuacyjno-wysokościowa jest wykorzystywana głównie jako podkład mapowy do celów projektowych. Jest ona dokumentem niezbędnym do uzyskania pozwolenia na budowę oraz realizacji projektu architektoniczno-budowlanego.
Koszt wykonania przez geodetę mapy sytuacyjno-wysokościowej wynosi około 500zł, czas oczekiwania na wykonanie zlecenia to zwykle kilka tygodni. Mapy sytuacyjno-wysokościowe są wykorzystywane zarówno w pracach geodezyjnych jak i architektoniczno-budowlanych.
Przed przystąpieniem do wykonania mapy sytuacyjno-wysokościowej należy dobrać odpowiednio technikę pomiarową to jest klasyczny pomiar geodezyjny bądź metodę fotogrametryczną.
Po wykonaniu pomiarów i ich opracowaniu mapę należy skartować, czyli wykonać pierworys mapy, a następnie skompletować operat techniczny.
Metody kartowania zależą od rodzaju mapy. Jeżeli będzie to mapa w formie analogowej (rysunek mapy wykreślony na papierze), to można taką mapę wykonać dwoma sposobami skartować wyniki pomiarów ręcznie bądź z pomocą komputera wykonać mapę w formie cyfrowej na podstawie wcześniej obliczonych (również przy pomocy komputera lub ręcznie) współrzędnych punktów osnowy oraz punktów sytuacji terenowej i pikiet wysokościowych, a następnie taką mapę wydrukować. Jeżeli będzie to mapa w formie cyfrowej (mapa numeryczna) to kreślimy ją przy użyciu komputerów i ich oprogramowania geodezyjnego, w odpowiedniej skali i przekazujemy do ośrodka dokumentacji geodezyjnej na nośniku cyfrowym.
Kartowanie sytuacji – jest to zespół czynności, których celem jest graficzne przedstawienie na mapie w wybranej skali kształtu, wielkości i wzajemnego położenia szczegółów sytuacyjnych.
Kartograficzne opracowanie rzeźby terenu – jest to zespół czynności polegających na przedstawieniu w skali mapy ukształtowania terenu w formie warstwic i wysokości charakteryzujących cechy naturalnych form terenowych, bądź tylko wysokości charakterystycznych punktów terenu, w przypadku przedstawienia sztucznie ukształtowania powierzchni terenu, powstałej w wyniku działalności gospodarczej człowieka.
Zgodnie z wytycznymi technicznymi K-1.3 „Mapa zasadnicza, opracowanie pierworysu z pomiarów bezpośrednich”, wyróżnić można siedem głównych etapów sporządzenia mapy sytuacyjno-wysokościowej.
Etap 1 dotyczy prac przygotowawczych i obejmuje pobranie materiałów wyjściowych, wykonanie obliczeń pomocniczych oraz wybór techniki opracowania, odpowiedniej folii lub planszy kartograficznej oraz sprzętu niezbędnego do wykonania prac.
Na etapie 2 odbywa się kartowanie pierworysu sytuacji szczegółów terenowych, to jest przygotowanie arkusza mapy i kartowanie szczegółów sytuacyjnych i pikiet wysokościowych.
Etap 3 to sprawdzenie dokładności graficznej pierworysu sytuacji. Podczas kartowania szczegółów sytuacyjnych, bez względu na zastosowaną metodę kartowania, należy wykorzystać do sprawdzenia opracowania pierworysu wszystkie podane na szkicach polowych elementy kontrolne. Przy sprawdzeniu przez dwukrotne, niezależne wyznaczenie położenia kartowanego punktu np. z różnych stanowisk , wartość liniowa przesunięcia nie może przekroczyć +-0,4 mm dla I grupy dokładnościowej szczegółów. Wyniki sprawdzenia pierworysów wpisuje się do metryki mapy.
Należy pamiętać, że mapę sytuacyjno-wysokościową wykonuje geodeta uprawniony.
Etap 4 dotyczy redakcji pierworysu sytuacji, która polega na:
- zastosowaniu obowiązujących znaków umownych;
- dostosowaniu treści do skali mapy;
- rozmieszczeniu treści opisowej (rozmieszczenie opisów na rysunku mapy nie powinno być wykonane tak, aby nie pokrywały one punktów załamania linii konturów sytuacyjnych i znaków rysowanych jako symbole).
Na etapie 5 następuje kartowanie pierworysu rzeźby terenu, natomiast w etapie 6 redakcja pierworysu rzeźby terenu.
Końcowy, siódmy etap obejmuje sprawdzenie dokładności opracowania pierworysu rzeźby terenu.
geodezja Olsztyn
O&K Geodezja i Nieruchomości
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.