niedziela, 24 września 2017

Obróbka skrawaniem - podstawowe informacje

Obróbka skrawaniem - podstawowe informacje


Autor: Joanna Krysznia


Obróbka skrawaniem to jeden z podstawowych procesów mechanicznych stosowanych w przemyśle.


Wprawdzie już kilka lat temu wróżono jej eliminację z procesów technologicznych, to jednak przewidywania te okazały się nieprawdziwe. Dlaczego? Otóż jest to jedna z niewielu metod, która przy stosunkowo niewielkich kosztach zapewnia tak dużą dokładność.

Obróbka skrawaniem - definicja


Obróbka skrawaniem to proces technologiczny, którego głównym celem jest nadawanie przedmiotom określonych kształtów i wymiarów, a nawet pewnych właściwości (fizycznych lub mechanicznych) obrabianej powierzchni. Proces ten umożliwia nadanie obrabianemu przedmiotowi wymaganych cech, poprzez oddzielenie pewnej warstwy materiału o ściśle określonej grubości. Ze względu na rodzaj usuwanych ścinek obróbka skrawaniem dzieli się na dwa rodzaje: obróbkę wiórową (w której warstwa skrawana jest w postaci wiórów) i obróbkę ścierną (w której oddzielane są bardzo drobne części materiału, często przybierające postać pyłu).

Oddzielanie materiału od warstwy skrawanej odbywa się przy użyciu specjalistycznych narzędzi (jedno- lub wieloostrzowych), których cechą charakterystyczną jest specjalne ostrze o kształcie klina.

Rodzaje obróbki skrawaniem


Obróbka skrawaniem może przybierać kilka form - w zależności od rodzaju skrawania. Do podstawowych odmian tego procesu można zaliczyć:
- toczenie (stosowane do nadawania kształtów walcowatych, kulistych lub stożkowatych),
- struganie (stosowane do wykonywania płaszczyzn),
- wiercenie (służące do robienia otworów o różnych wielkościach),
- frezowanie (nadaje się do obróbki przedmiotów wykonanych z drewna, metalu oraz tworzyw sztucznych),
- szlifowanie (jest stosowane do końcowej obróbki przedmiotów stalowych i metalowych).

Dodatkowo można tu wymienić inne sposoby obróbki skrawaniem, takie jak gładzenie, przeciąganie, rozwiercanie, cięcie, docieranie, dłutowanie, przepychanie i inne. Natomiast ze względu na stopień osiąganej dokładności obróbkę skrawaniem można podzielić na zgrubną, średnio dokładną, dokładną i bardzo dokładną.


Zobacz również: obróbka skrawaniem - narzędzia, frezy i gwinty

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

sobota, 23 września 2017

Czym jest maszyna CNC?

Czym jest maszyna CNC?


Autor: Joanna Krysznia


Maszyny CNC w ostatnim czasie stały się bardzo popularne. Coraz więcej przedsiębiorstw stosuje właśnie tego typu urządzenia podczas produkcji.


Zatem co dokładnie oznacza skrót CNC i dlaczego wspomniane maszyny są tak chętnie wykorzystywane? Postaramy się odpowiedzieć na te pytania poniżej.

Komputerowe sterowanie urządzeń numerycznych (z języka angielskiego Computerized Numerical Control). Jest to specjalny układ sterowania numerycznego, dzięki któremu istnieje możliwość dowolnego zaprogramowania maszyny. Najczęściej takie urządzenie wyposażone jest w specjalny mikrokomputer, który zapewnia dokładną obróbkę materiału.

Do maszyn CNC najczęściej zaliczane są obrabiarki takie jak na przykład tokarki oraz frezarki, jak również elektrodrążarki. W ostatnim czasie wspomniane urządzenia stały się bardzo popularne, ponieważ to właśnie dzięki nim istnieje możliwość precyzyjnej obróbki wielu materiałów. Jest to bardzo istotne, ponieważ używając maszyn CNC redukujemy również straty materiału, jakie powstają podczas nadmiernego skrawania. Warto pamiętać, iż za pomocą komputerowego sterowania urządzeniami możemy dokładnie zaplanować cały proces.

Niewątpliwą zaletą tego typu rozwiązania jest fakt, iż za pomocą wspomnianych maszyn istnieje możliwość także zautomatyzowania całego procesu. Nie możemy zapominać o tym, iż obecnie produkowanych jest wiele elementów seryjnie. Takie maszyny zapewnią nam szybkość produkcji, a tym samym zwiększą nasze potencjalne zyski. Ponadto wykorzystując do pracy maszyny CNC możemy zredukować liczbę zatrudnionych pracowników w naszym zakładzie.

W dzisiejszych czasach obróbka materiałów jest bardzo zaawansowana. Na rynku dostępne są nowoczesne urządzenia, za pomocą których możemy bardzo szybko obrobić dany materiał praktycznie bez żadnej ingerencji pracownika. Jest to możliwe dzięki maszynom CNC, które w ostatnim czasie zrewolucjonizowały rynek.


Maszyny CNC - zastosowanie w produkcji

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Inteligentne oświetlenie uliczne

Inteligentne oświetlenie uliczne


Autor: Natalia Orłowska


Włodarze miast i zarządcy dróg stają przez coraz bardziej palącym problemem związanym z nieefektywnym oświetleniem ulicznym. Tradycyjne, wysokoprężne lampy wyładowcze charakteryzują się niską ekonomią użycia i wysoką emisją cieplną. Alternatywę stanowią systemy inteligentnego oświetlenia ulicznego.


Raport Research and Markets wskazuje, że na świecie zainstalowanych jest ponad 281 mln opraw oświetlenia ulicznego. W ciągu najbliższych ośmiu lat liczba ta ma wzrosnąć o prawie 50 mln kolejnych. Tak rozbudowane sieci stanowią coraz większy problem dla zarządców, którzy łączyć muszą ekologię, ekonomię użycia ze spełnieniem rygorystycznych norm oświetleniowych.

Inteligentne systemy oświetlenia ulicznego

Za wzór implementacji systemu inteligentnego sterowania oświetleniem ulicznym uznaje się Oslo, gdzie zastąpienie tradycyjnych rozwiązań przyniosło aż 70% oszczędności. Bliźniacze systemy pojawiają się także nad Wisłą. W Olsztynie instalacja inteligentnego oświetlenia ulicznego pozwoliła na oszczędności rzędu 60-80% dla terenów rekreacyjnych oraz 50-70% dla ulic.

Ekologia a lampy uliczne LED

Nie bez znaczenia są także kwestie związane z ekologią – unijne rekomendacje zakładają wykorzystywanie lamp ulicznych LED, które pozwalają na znaczne ograniczenie emisji cieplnej w stosunku do tradycyjnych systemów oświetlenia ulicznego. Kolejną kwestią jest energooszczędność, która ma bezpośrednie przełożenie na zużycie energii elektrycznej, co przyczynia się do zmniejszenia emisji dwutlenku węgla i innych szkodliwych substancji do atmosfery.

Inteligentne systemy uliczne przyszłością polskich ulic

Korzyści z wymiany tradycyjnych systemów oświetlenia ulicznego na lampy typu LED najwcześniej dostrzegły kraje Europy Zachodniej oraz Ameryki Północnej. Decyzja ta podyktowana jest dwoma czynnikami: ekologicznym oraz ekonomicznym. Instalacja inteligentnego systemu oświetlenia ulicznego zwraca się średnio po 2-4 latach. Co więcej, lampy uliczne LED charakteryzują się dłuższą żywotnością, co przynosi kolejne oszczędności w formie dłuższego czasu eksploatacji oraz zwiększenia interwałów serwisowych.

Lampy uliczne LED to także zwiększone bezpieczeństwo, szczególnie dla systemów oświetleniowych instalowanych przy pasach ruchu samochodowego. Systemy te rzadziej ulegają awariom, ich czas serwisowy jest wydłużony, a sama charakterystyka świecenia (np. temperatura barwowa) jest bardziej przyjazna użytkownikom.


Dowiedz się więcej na temat oświetlenia ulicznego LED http://sklep.ledoprojekt.pl/category/przemyslowe-oprawa-uliczna-pike

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Jak wybrać odpowiednie frezy do aluminium?

Jak wybrać odpowiednie frezy do aluminium?


Autor: Joanna Krysznia


Podczas wyboru odpowiednich narzędzi do metali miękkich, należy dokładnie doczytać na opakowaniu narzędzia, do jakiego metalu jest ono przeznaczone.


Należy dokonywać przemyślanych zakupów, ponieważ nieostrożny dobór nieodpowiedniego narzędzia może spowodować, że frez porysuje aluminium.

Co to są frezy?

Frezy, czyli narzędzia użytkowane we frezarkach mają za zadanie obróbkę materiału za pomocą ruchu obrotowego. W przypadku aluminium należy pamiętać o tym, że metal ten dzieli się na kilka rodzajów - jedne są bardziej elastyczne, a inne nieco mniej, dlatego odpowiedni dobór frezu do gatunku i rodzaju materiału jest tutaj kluczową sprawą.

Jak dobrze dobrać frezy do aluminium?

Na początku należy podkreślić, że frezy dzieli się na kilka kategorii. Te przeznaczone typowo do aluminium będą na opakowaniu oznaczone literką H.
Pierwszy podział frezów dotyczy materiału, z jakiego zostały one wykonane. Można wyróżnić dwa rodzaje:
- frezy ze stali szybkotnącej - są bardzo odporne na wszelkiego rodzaju obciążenia oraz charakteryzują się mniejszą prędkością skrawania, dlatego bez problemu mogą być używane w przypadku wszystkich metali miękkich;
- frezy diamentowe - bardzo powszechne frezy z uwagi na fakt, iż są one bardzo wytrzymałe, nie ścierają się zbyt szybko oraz nie naruszają powierzchni obrabianego materiału, gdyż mogą pracować na różnych prędkościach;
- frezy z węglików spiekanych - ich konstrukcja opiera się na chromie, tytanie oraz wolframie, dlatego są one niezwykle odporne i wytrzymałe.

Kolejny podział frezów dotyczy sposobu, w jaki montowane są w frezarce. Można tutaj wyróżnić kilka rodzajów narzędzi:
- nasadzane - stosowane we frezarkach dolnowrzecionowych, odznaczają się charakterystycznym otworem, który należy zamocować do wrzeciona narzędzia;
- trzpieniowe - czyli montowane do frezarek za pomocą specjalnych trzpieni, dzięki którym urządzenie jest bardziej stabilne i bezpieczniejsze. Frezy trzpieniowe dzielą się na kilka podtypów:
* zwykłe - o prostych ostrzach używane do gratowania i ścierania;
* spiralne - w kształcie spirali, której kąt musi osiągać 45 stopni by móc bezpiecznie obrabiać wszelkie metale miękkie;
* typu WR - charakteryzują się grubymi rozdzielaczami wiórów i są używane do obróbki zgrubnej;
* z powłoką TCIN - dzięki dużej odporności są bardzo żywotne i można je swobodnie wykorzystywać do każdego rodzaju frezowania;
* typu WS (z uzębieniem naprzemianskośnym) - są stosowane do usuwania ostrych brzegów lub załamywania krawędzi, bardzo odporne, wydajne i można ich używać do frezowania o różnych prędkościach.


Warto sprawdzić: frezy aluminium z monolitu węglika

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Narzędzia CNC - kilka przydatnych informacji

Narzędzia CNC - kilka przydatnych informacji


Autor: Joanna Krysznia


Computerized Numerical Control - właśnie w tak rozwijany jest ten skrót, który tłumaczony jest jako komputerowe sterowanie urządzeń numerycznych.


Jest to zatem układ wyposażony w mikrokomputer, który w dowolny sposób może zostać zaprogramowany. Dzięki temu możliwa jest szybka, a zarazem niezwykle dokładna praca. Maszyny CNC powstały po to, by wzrosła wydajność produkcji przy jednoczesnym zachowaniu jej wysokiej jakości. Sterowniki CNC używane są w rozmaitych narzędziach.

Skąd to się wzięło?

Pomysł na numeryczne sterowanie urządzeń zrodził się już w latach 40/50-tych XX wieku w USA na potrzeby lotnictwa wojskowego. Na początku wprowadzano informację przy pomocy liter i liczb ( ang. Numercial Control- NC). Później, wraz z postępem technologicznym, powstały skomputeryzowane układy sterowania, czyli narzędzia CNC.

Do czego wykorzystuje się te narzędzia?

Urządzenia CNC to przede wszystkim różnego rodzaju obrabiarki, frezarki. Wachlarz urządzeń jest szeroki, od tych przeznaczonych do obróbki metalu, poprzez te do drewna, a skończywszy na maszynach stosowanych do obórki kamienia. Wszystkie jednak mają podobne zadanie. Jest nim przede wszystkim cięcie, wygładzanie, szlifowanie, wykrawanie. Mają swe zastosowanie przy obróbce płaszczyzn, powierzchni kształtowych, rowków śrubowych oraz gwintów. Pozwalają na niezwykle dokładną pracę, są więc także przydatne nawet przy drukowaniu.

W ostatnich czasach nastąpił spadek cen mikrokomputerów, jakie stały się one w znacznym stopniu łatwiej dostępne. Urządzeniami CNC zainteresowane są zarówno duże przedsiębiorstwa produkcyjne, jak i hobbyści. Sterowniki CNC to również tokarki, a nawet roboty fabryczne, które składają na przykład podzespoły samochodowe. Zatem sterowniki CNC są potrzebne w wielu dziedzinach i w dzisiejszych czasach trudno byłoby się bez nich obejść.

Narzędzia CNC wykorzystuje się w wielu urządzeniach, które wymagają precyzyjnej pracy. To zadziwiające, iż te same sterowniki odpowiadają za składanie ogromnych samochodów i wykrawanie bardzo drobnych elementów.


Zobacz również: narzędzia CNC

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Jak wybrać architekta?

Jak wybrać architekta?


Autor: Joanna Krysznia


Dobry architekt jest w stanie zdecydowanie nam pomóc w wielu sprawach. Aby jednak wybrać dobrego architekta, należy pamiętać o kilku istotnych kwestiach.


Po pierwsze, powinniśmy dobrze przemyśleć, jakiego typu architekta potrzebujemy. Architekt architektowi nie jest równy. Obecnie niemal w każdej branży istnieją liczne specjalizacje, a tendencja ta nie ominęła również branży architektonicznej. Dlatego, jeśli chcemy zaprojektować nowoczesny dom to wybierzemy innego architekta, niż w sytuacji, gdy chcielibyśmy, aby specjalista stworzył projekt elewacji kamienicy.

Jak ocenić umiejętności architekta?

Zanim wybierzemy architekta lub architektów, którzy specjalizują się w danej dziedzinie, powinniśmy koniecznie obejrzeć ich portfolio. Oglądając je możemy stwierdzić czy: po pierwsze ten architekt którego wybierzemy jest faktycznie profesjonalistą (ocenić to możemy po poziomie jego prac); po drugie, czy projekty, które preferuje, zgadzają się z tym, czego byśmy się spodziewali (oczywiście może się zdarzyć sytuacja, kiedy nie mamy żadnego planu wstępnego i chcielibyśmy, aby architekt nas czymś zaskoczył). Warto również szczegółowo poznać oferty architektów i porównać je między sobą pod kątem zakresu oraz cen.

Cena i realizacja projektu.

Kolejnym etapem jest oczywiście cena za projekt oraz termin jego realizacji. Cena powinna być adekwatna do poziomu zlecenia (zbyt niska lub wysoka powinna być dla nas sygnałem alarmowym), natomiast termin realizacji powinien być rozsądny. Kolejnym czynnikiem, który będzie świadczył o profesjonalizmie architekta są warunki ewentualnego odstąpienia od umowy. W branży projektowej często zdarza się, że z niczyjej winy projektant i klient nie są w stanie dojść do porozumienia w sprawie ostatecznego wyglądu projektu (zwykła rozbieżność wizji). Warunki odstąpienia od umowy powinny być korzystne dla każdej ze stron, tak aby nikt nie poczuł się pokrzywdzony. Zatem profesjonalny architekt z jednej strony zadba o swój interes (pracę wykona, przedstawiając nam zapewne kilka koncepcji), ale z drugiej strony nie będzie dążył do tego, aby wziąć pieniądze za pracę, której w rzeczywistości nie wykonał.


Sprawdź również oferty architektów z całej Polski

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

czwartek, 14 września 2017

Przedawnienie roszczeń gwarancyjnych

Przedawnienie roszczeń gwarancyjnych


Autor: Marta Kawecka


Wszelkie roszczenia wynikające z gwarancji ulegają przedawnieniu. Przedawnienie polega na tym, że po jego upływie utracona jest możliwość przymusowej realizacji roszczenia. Oznacza to, że roszczenie (prawo, uprawnienie) nadal istnieje ale podmiot zobowiązany (np. wykonawca) nie musi już spełniać swojego obowiązku, zależy to tylko od jego dobrej woli.


Przedstawiając powyższe bardziej obrazowo: po upływie okresu przedawnienia gwarancji zamawiający może wezwać wykonawcę do usunięcia wady. Wykonawca nie musi już wykonać swojego zobowiązania - to jest dokonać naprawy. Nawet jeżeli zamawiający pozwie go do sądu to wykonawca wygra proces powołując się na przedawnienia. Wystarczy, że podniesie taki zarzut w toku postępowania.

Terminy przedawnienia roszczeń gwarancyjnych

Przepisy kodeksu cywilnego dotyczące umowy o roboty budowlane nie wskazują żadnego szczególnego okresu przedawnienia. W tej sytuacji, zastosowanie mają ogólne terminy przedawnienia z art. 117 i następne kodeksu cywilnego. Terminy te wynoszą:

  • „3 lata w przypadku umowy o roboty budowlane zawieranej pomiędzy przedsiębiorcami;
  • 10 lat w razie gdy zamawiający nie prowadzi działalności gospodarczej;”

Aby przerwać bieg przedawnienia konieczne jest skierowanie swojego roszczenia do sądu. Należy to zrobić przed upływem okresu przedawnienia (przed upływem 3 lub 10 lat). Musi to nastąpić np. wtedy, gdy nieuczciwy wykonawca nie chce dokonać naprawy, jest bezczynny a czas przedawnienia cały czas biegnie. Zamawiający musi więc albo wnieść pozew albo złożyć wniosek o zawezwanie do próby ugodowej.

Bieg przedawnienia przerywa również uznanie roszczenia gwarancyjnego przez wykonawcę, czyli w sytuacji gdy np. uzna on zgłoszoną wadę i potwierdzi gotowość do jej usunięcia. Przerwanie biegu przedawnienia roszczenia oznacza, że okres przedawnienia biegnie od nowa (art. 124 k.c.)

Reasumując ważne jest by zamawiający pilnował terminów gwarancji. Dotyczy to zwłaszcza przedsiębiorców bowiem w ich przypadku okres przedawnienia jest znacznie krótszy. Zamawiający, który dopuścił do przedawnienia swoich roszczeń naraża się na bardzo wysokie straty finansowe wywołane np. koniecznością usunięcia wad na swój koszt.

Przedawnienia roszczeń gwarancyjnych

Istotnym ograniczeniem dla inwestora jest okres przedawnienia. Gwarancja tak jak wskazano wyżej często obejmuje okres pięcioletni natomiast roszczenia z tytułu umów o roboty budowlane w stosunkach między przedsiębiorcami podlegają przedawnieniu trzyletniemu. Może się więc zdarzyć tak, że niestety inwestor nie będzie mógł dochodzić przymusowo swoich praw jeżeli wady ujawnią się na przykład w czwartym roku po realizacji robót.

Inaczej sytuacja wygląda w przypadku zawarcia umowy o roboty budowlane w obrocie nieprofesjonalnym (gdy zamawiającym jest osoba fizyczna), w takim wypadku przedawnienie roszczeń następuje dopiero po upływie 10 lat.


Adwokat Marta Kawecka

Właściciel portalu www.LegalnaBudowa.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Budowa domu jednorodzinnego na zgłoszenie

Budowa domu jednorodzinnego na zgłoszenie


Autor: Marta Kawecka


Od 28 czerwca 2015r. budowa i przebudowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego może być dokonywana na podstawie zgłoszenia. Możliwość taką wprowadziła ustawa nowelizująca Prawo budowlane, której celem było uproszczenie procesu inwestycyjnego. Jest to duże ułatwienie dla inwestora, ma ono czasem jednak negatywne konsekwencje.


Nowelizacja prawa budowlanego została dokonana szeregiem ustaw:

  • Ustawą z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw;
  • Ustawą z dnia 16 grudnia 2016r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców.

Ustawy te wprowadziły następujące zasady dotyczące budowy i przebudowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych:

Nie wymaga pozwolenia na budowę, ale wymaga zgłoszenia:

  • Budowa wolnostojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, które zostały zaprojektowane;
  • Remont budynków mieszkalnych jednorodzinnych;
  • Przebudowa przegród zewnętrznych oraz elementów konstrukcyjnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych, o ile nie prowadzi do zwiększenia dotychczasowego obszaru oddziaływania tych budynków;

Nie wymaga ani pozwolenia na budowę, ani zgłoszenia:

  • Przebudowa budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, które zostały zaprojektowane;
  • Wykonanie instalacji elektroenergetycznych, wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, klimatyzacyjnych i telekomunikacyjnych wewnątrz użytkowanego budynku - za instalację wewnątrz budynku rozumie się również cześć instalacji, która wykracza poza obręb budynku, do miejsca połączenia się z przyłączem. Aktualnie zatem projekt budowlany nie zawierający instalacji wewnętrznych jest kompletny. Omawiane zwolnienie dotyczy wyłącznie budynku, który jest użytkowany. W konsekwencji, jeżeli organ administracji architektoniczno-budowlanej zatwierdzi projekt budowlany bez instalacji co do budynku nieużytkowanego, to później konieczne będzie uzyskanie odrębnego pozwolenia na wykonanie instalacji.

Zasady budowy domu na zgłoszenie

Zgodnie z art. 30 ust.1 pkt. 1 Prawa budowlanego, budowa wolnostojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach na których zostały zaprojektowane, wymaga zgłoszenia. Zgłoszenie należy dokonać organowi administracji architektoniczno-budowlanej.

Budowa na zgłoszenie dotyczy tylko takich budynków, które spełniają łącznie wszystkie warunki z art. 30 ust. 1 pkt. 1, to jest:

  • Budowa musi dotyczyć budynku mieszkalnego jednorodzinnego;
  • Budynek musi mieć charakter wolnostojący;
  • Obszar oddziaływania budynku musi mieścić się na działce lub działkach na których został zaprojektowany.

Budynek mieszkalny jednorodzinny - definicja

Definicja budynku mieszkalnego jednorodzinnego znajduje się w art. 3 pkt. 2a Prawa budowlanego. Zgodnie z tym przepisem jest to budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i jednego użytkowego o powierzchni całkowitej nie przekraczającej 30 % powierzchni całkowitej budynku.

Budynek wolnostojący - definicja

W przepisach prawa brak jest definicji co stanowi budynek wolnostojący. Omawiany wyżej przepis z art. 3 pkt. 2a odróżnia go od budynku w zabudowie bliźniaczej czy szeregowej. Ogólnie należy stwierdzić, że budynek wolnostojący nie przylega swoimi ścianami do innego budynku. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 października 2012r. VII SA/Wa 747/12: „(…) w sensie techniczno-budowlanym, budynkiem wolnostojącym jest budynek stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, tym samym pomiędzy poszczególnymi elementami konstrukcyjnymi obiektu (fundamentami, ścianami nośnymi, więźbą dachową) istnieje wolna przestrzeń powietrza i żaden z tych elementów obiektu budowlanego nie jest związany z elementami konstrukcyjnymi drugiego obiektu budowlanego. Jest to zatem budynek usytuowany w sposób wolny, czyli nie uzależniony w żaden sposób od innego obiektu budowanego z uwagi na miejsce swej lokalizacji.”

Nie jest zatem trwale związany z innym budynkiem konstrukcyjnie, nie jest połączony przegrodami, instalacjami, a także nie przylegający bocznymi ścianami do sąsiedniego budynki, umożliwiając w ten sposób dostęp do wszystkich jego ścian. Budynek wolnostojący musi być samodzielny z punktu widzenia funkcjonalno-użytkowo-technicznego.

Pojawiają się jednak orzeczenia sądowe, w których budynki w zabudowie bliźniaczej lub szeregowej są traktowane jako budynki wolnostojące. Sądy w wyrokach tych wskazują, że budynek nie może wykorzystywać fundamentów, ścian czy dachu sąsiedniego budynku.

Obszar oddziaływania obiektu

Kolejnym warunkiem budowy na podstawie zgłoszenia jest to, by obszar oddziaływania obiektu mieścił się w całości na działce lub działkach, na których został zaprojektowany.

Przy ustalaniu obszaru oddziaływania obiektu należy brać pod uwagę nie tylko aktualny stan zagospodarowania działek sąsiednich, ale i możliwości przyszłego zagospodarowania tych działek. Zachowanie wymagalnych minimalnych odległości dotyczących usytuowania budynku oraz nie przysłanianie obiektów na działkach sąsiednich nie przesądza o tym, że oddziaływanie budowanego obiektu nie prowadzi do ograniczenia możliwości zagospodarowania działek sąsiednich.

Wymogi formalne zgłoszenia

Zgłoszenie budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego musi spełniać wymogi z art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego to jest: należy w nim określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robot budowlanych oraz termin ich rozpoczęcia.

Do zgłoszenia należy dołączy dokumenty, o których mowa w art. 33 ust. 2, czyli takie same dokumenty jak do wniosku o pozwolenie na budowę.

Dokumenty do zgłoszenia:

  • 4 egzemplarze projektu budowlanego wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi oraz zaświadczeniem o którym mowa w art. 12 ust. 7, aktualnym na dzień opracowania projektu. Nie dotyczy to uzgodnienia i opiniowania przeprowadzonego w ramach oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko albo oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000;
  • Oświadczenie o posiadanym prawie nieruchomością na cele budowlane;
  • Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
  • Pozwolenia o których mowa w art. 23 ust.1 i art. 26 ust.1 oraz decyzje, o których mowa w art. 27 ust.1 ustawy o obszarach morskich Rzeczpospolitej Polskiej i administracji morskiej, jeżeli są one wymagane;
  • w przypadku obiektów zakładów górniczych oraz obiektów usytuowanych na terenach zamkniętych i terenach, o których mowa w art. 82 ust. 3 pkt 1, postanowienie o uzgodnieniu z organem administracji architektoniczno-budowlanej, o którym mowa w art. 82 ust. 2, projektowanych rozwiązań w zakresie:
  1. linii zabudowy oraz elewacji obiektów budowlanych projektowanych od strony dróg, ulic, placów i innych miejsc publicznych,
  2. przebiegu i charakterystyki technicznej dróg, linii komunikacyjnych oraz sieci

uzbrojenia terenu, wyprowadzonych poza granice terenu zamkniętego, portów morskich i przystani morskich, a także podłączeń tych obiektów do sieci użytku publicznego;

Sprawdzenie projektu budowlanego

Jak wskazano wyżej procedura zgłoszeniowa ma ułatwiać budowę domów jednorodzinnych. Pomimo tego organ administracji architektoniczno-budowlanej dokonuje sprawdzenia złożonego mu projektu budowlanego w takim samym zakresie, jak w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę. Oceniana jest więc:

  • zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego albo decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu a także wymaganiami ochrony środowiska w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach;
  • zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno- budowlanymi;
  • kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt. 1b oraz zaświadczenia o którym mowa w art.12 ust.7;
  • wykonanie projektu lub także jego sprawdzenia przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane, legitymującą się na dzień opracowania projektu zaświadczeniem o którym mowa w art.12 ust.7 .

Podsumowanie

Aktualnie budowa mieszkalnego domu jednorodzinnego jest prostsza jeżeli chodzi o formalności. Zamiast dotychczasowego wniosku o wydanie pozwolenia na budowę wystarczy dokonanie zgłoszenia. W niektórych wypadkach roboty związane z budynkiem jednorodzinnym nie wymagają żadnych formalności (ani zgłoszenia ani wniosku o pozwolenia na budowę). Dotyczy to przebudowy oraz zakładania instalacji.

Wprowadzone ułatwienia nie zawsze są korzystne dla inwestora. W procedurze zgłoszeniowej nie można bowiem dokonać zmiany projektu budowlanego. Stąd jeżeli inwestor będzie chciał wprowadzić jakieś modyfikacje do projektu będzie musiał przeprowadzić całą procedurę od nowa.


Adwokat Marta Kawecka

Właściciel portalu www.LegalnaBudowa.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach


Autor: Marta Kawecka


Zgodnie z art. 32 ust.1 ustawy Prawo budowlane wydanie pozwolenia na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego może nastąpić po przeprowadzeniu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko albo oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar natura 2000. Powyższe oceny są etapem w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.


Kiedy decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach

Sprowadzając czy przy danej inwestycji konieczne jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach należy dokonać dwóch działań:

  • „Najpierw trzeba ustalić czy inwestycja ma charakter przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 59 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie oraz rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko;
  • Następnie należy zbadać czy planowana decyzja , postanowienie lub czynność są wymienione w art. 72 ust. 1 tej samej ustawy z dnia 3 października 2008r.

Powyższy art. 72 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie zawiera zamknięty katalog decyzji i czynności, które muszą być poprzedzone uzyskaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Z kolei ust. 2 tego artykułu przewiduje wyjątki od powyższej zasady.

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach musi więc być uzyskana wtedy, gdy dotyczy ściśle określonych inwestycji (przedsięwzięć) i gdy jest ona wymieniona w art. 72 ust.1 . Artykuł ten wymienia w 22 punktach między innymi następujące decyzje:

  • „O pozwoleniu na budowę, o zatwierdzeniu projektu budowlanego oraz o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych;
  • O warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu;
  • Pozwolenie wodnoprawne na regulację wód;
  • O zatwierdzenie projektu scalenia lub wymiany gruntów;
  • O zmianie lasu na użytek rolny;
  • O zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej;”

Oznacza to, że do wniosku o wydanie którejś z wyżej wymienionych decyzji powinna być dołączana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach.

Co ważne uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach musi nastąpić także przed dokonaniem zgłoszenia budowy lub wykonania robót budowlanych oraz zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części na podstawie ustawy prawo budowlane. Inwestor musi również uzyskać decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach w razie zmiany decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych oraz decyzji o pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części.

Wyjątki od obowiązku uzyskania decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych

Wyjątki od obowiązku uzyskania decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych zostały przewidziane w art. 72 ust. 2. Generalnie są to sytuacje, w których następuje zmiana wcześniej uzyskanych decyzji np.: o pozwoleniu na budowę, o warunkach zabudowy itp. Nie może to być jednak dowolna zmiana, ale tylko taka, która została wyraźnie przewidziana w omawianym przepisie. Są to między innymi następujące zmiany:

  • „modyfikacja danych wnioskodawcy;
  • zmiany charakterystycznych parametrów obiektu budowlanego, w szczególności kubatury, powierzchni zabudowy, wysokości, długości, szerokości i liczby kondygnacji
  • zmiana polegająca na zapewnieniu warunków niezbędnych do korzystania z obiektu przez osoby niepełnosprawne.”

Te dwie ostatnie zmiany (dotyczące parametrów obiektu i możliwości korzystania z obiektu przez osoby niepełnosprawne) tylko wtedy nie powodują konieczności uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, jeżeli nie oznaczają zmiany warunków zawartych w tej decyzji.

Ocena oddziaływania na środowisko

Rodzaj przedsięwzięć, których realizacja wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko określa ustawa z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie. Zgodnie z art. 59 tej ustawy przeprowadzenia oceny wymaga realizacja następujących przedsięwzięć:

  • „Planowanego przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko;
  • Planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, jeżeli obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia został stwierdzony przez właściwy organ.”

Jak widać wszystkie przedsięwzięcia zostały podzielone na dwie grupy. Co wchodzi w skład tych grup jest określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. W §2 tego rozporządzenia wymienione są przedsięwzięcia z grupy pierwszej, a więc mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko. Dla nich przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko jest wymagane zawsze. Do tych przedsięwzięć należą między innymi:

  • „Instalacje do wyrobu substancji przy zastosowaniu procesów chemicznych;
  • Elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie;
  • Instalacje wykorzystujące do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru o łącznej mocy nominalnej elektrowni nie mniejszej niż 100MW;
  • Instalacje związane z postępowaniem z paliwem jądrowym lub odpadami promieniotwórczymi;
  • Instalacje do pierwotnego i wtórnego wytopu surówki żelaza lub stali surowej;
  • Koksownie;
  • Instalacje do wytwarzania papieru lub tektury, o zdolności produkcyjnej nie mniejszej niż 200 ton na dobę;
  • Wydobywanie azbestu;
  • Wydobywanie kopalin ze złoża metodą odkrywkową lub podziemną;
  • Autostrady i drogi ekspresowa;
  • Drogi inne niż autostrady i drogi ekspresowe o nie mniej niż 4 pasach ruchu, na łącznym odcinku nie mniejszym niż 10 km;
  • Stacje demontażu w rozumieniu ustawy o recyclingu pojazdów wycofanych z eksploatacji;
  • Chów lub hodowla zwierząt w liczbie nie mniejszej niż 210 dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza;
  • Rozbudowa, przebudowa lub montaż przedsięwzięć określonych wyżej.”

Z kolei w §3 rozporządzenia wymienione są przedsięwzięcia z drugiej grupy, a więc mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Co do tych przedsięwzięć to organ decyduje o konieczności przeprowadzenia oceny. Chodzi o ten sam organ, który prowadzi postępowanie o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W §3 wymienione są między innymi następujące przedsięwzięcia:

  • „Elektrownie wodne;
  • Instalacje wykorzystujące do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru , inne niż wymienione w §2;
  • Instalacje do produkcji lub montowania pojazdów, sprzętu mechanicznego lub produkcji silników;
  • Instalacje do produkcji betonu w ilości nie mniejszej niż 15 ton na dobę;
  • Instalacje do wytwarzania papieru lub tektury innej niż wymienione w §2;
  • Instalacje do przesyłu pary wodnej lub ciepłej wody, z wyłączeniem osiedlowych sieci ciepłowniczych i przyłączy do budynków;
  • Trasy narciarskie, tory bobslejowe, wyciągi narciarskie oraz urządzenia im towarzyszące;
  • Ośrodki wypoczynkowe lub hotele, zlokalizowane poza terenami mieszkaniowymi, terenami przemysłowymi o określonych parametrach zabudowy;
  • Stałe pola kempingowe;
  • Zabudowa mieszkaniowa wraz z towarzyszącą jej infrastrukturą, objęta ustaleniami mpzp. O określonych parametrach wskazanych w rozporządzeniu, położona na obszarach objętych formami ochrony przyrody w rozumieniu ustawy o ochronie przyrody a także centra handlowe na tych obszarach, parkingi;
  • Parki rozrywki, pola golfowe i stadiony;
  • Linie tramwajowe;
  • Browary.”

W sumie rozporządzenie wymienia 107 przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. W §3 ust. 2 wymienione są jeszcze dodatkowo kolejne trzy przedsięwzięcia.

Przedsięwzięcia wymagające decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach

Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie określa rodzaje przedsięwzięć, dla których niezbędne jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Regulacja na ten temat jest zawarta w art. 71 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest wymagane dla planowanych:

  • „Przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko;
  • Przedsięwzięć mogących znacząco potencjalnie oddziaływać na środowisko.”

Jak widać podział przedsięwzięć na grupy jest podobny jak podział przedsięwzięć odnośnie oceny oddziaływania na środowisko. Główna różnica polega na tym, że w ramach wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach organ może stwierdzić, że dokonywanie oceny oddziaływania na środowisko nie jest potrzebne. Takie stanowisko organu jest uwidaczniane w treści decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach powinno nastąpić przed zrealizowaniem inwestycji. Co więcej musi to nastąpić na etapie planowania, a więc jeszcze przed rozpoczęciem realizacji. Wynika to jednoznacznie ze sformułowania ”planowanych przedsięwziąć” zawartym w art. 71.

Należy jednak zaznaczyć, że pojawiły się nieliczne wypowiedzi, że o decyzję środowiskową można się ubiegać dla przedsięwzięcia już realizowanego, a nawet zakończonego. Tak orzekł przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 października 2011r. II OSK 1820/11. Są to jednak wypowiedzi odosobnione i zdecydowanie kwestionowane. Należy więc stwierdzić, że decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach należy uzyskać przed rozpoczęciem inwestycji.

Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska prezentuje jednolicie podgląd, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach może być wydana tylko dla przedsięwzięć nie zrealizowanych, a nawet nie rozpoczętych. Stanowisko to odnosi także co do legalizacji ewentualnej samowoli budowlanej. Stwierdza bowiem, że przedsięwzięcie objęte procedurą legalizacyjną może być zalegalizowane tylko wówczas, gdy będąc jeszcze na etapie przedsięwzięcia planowanego zostało objęte postępowaniem w sprawie oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz uzyskało decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach, a decyzja ta została przedłożona właściwemu organowi.

Termin ważności decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach – tak jak wskazano wyżej – powinna stanowić załącznik do wniosku o uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę. Inwestor jest tu ograniczony w czasie bowiem decyzja o uwarunkowaniach środowiskowych ma swój „termin ważności”. Wynosi on sześć lub dziesięć lat. Stanowi o tym ust. 3 i 4 art. 72 ustawy. Zgodnie z ust. 3 złożenie wniosku o wydanie decyzji o np. pozwoleniu na budowę może nastąpić w ciągu sześciu lat od dnia w którym decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach stała się ostateczna. Dla dochowania tego terminu wystarczające jest samo złożenie wniosku o wydanie decyzji. Okres trwania postępowania, który nastąpi potem nie ma tu już znaczenia. Jeżeli zatem przed upływem sześciu lat wniosek zostanie złożony, a następnie okres sześcioletni upłynie przed uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, to decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zachowuje swoją ważność.

W niektórych sytuacjach okres ważności decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wynosi dziesięć lat. Ma to miejsce wtedy, gdy strona przed upływem sześciu lat otrzymała od organu stanowisko, że realizacja danego przedsięwzięcia przebiega etapowo oraz, że aktualne są warunki realizacji przedsięwzięcia określone w decyzji. Stanowisko organu wyrażane jest w formie postanowienia na które przysługuje zażalenie.

Jak z tego wynika strona może uzyskać powyższe pozytywne stanowisko organu tylko w razie etapowej realizacji przedsięwzięcia. Przyjmuje się, że etapowość ta zachodzi wówczas, gdy inwestor posiada już pozwolenia na budowę dla części inwestycji. O etapowości nie mogą bowiem świadczyć same plany czy zamierzenia inwestora. Nie wystarczające jest również posiadanie samej dokumentacji projektowej, z której wynika, że inwestycja będzie realizowana w etapach.

W okresie ważności, sześcioletnim bądź dziesięcioletnim, dla danej inwestycji wydawana jest tylko jedna decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach, jeżeli inwestor potrzebuje w tym czasie uzyskania kilku decyzji, na przykład o pozwoleniu na budowę , o zmianie sposobu użytkowania, to do wszystkich swoich wniosków załącza tą samą decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach. Przekroczenie przez inwestora terminu ważności decyzji oznacza, że będzie on musiał uzyskać ją od nowa.

Zobacz także:

Decyzja środowiskowa- ponowny wniosek

Sankcje za brak decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych


Adwokat Marta Kawecka

Właściciel portalu www.LegalnaBudowa.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Wynagrodzenie w umowie o roboty budowlane

Wynagrodzenie w umowie o roboty budowlane


Autor: Marta Kawecka


Kwestia szczegółowych zapisów dotyczących wynagrodzenia w umowie o roboty budowlane jest bardzo istotna dla inwestora jak i wykonawcy. Zawsze mogą pojawić sie okoliczności, które nie były brane pod uwagę przez każdą ze stron. Poniżej przedstawiamy istotne informacje, które pozwalają doprecyzować kwestię wynagrodzenia.


Rodzaje wynagrodzenia w umowie o roboty budowlane:

  • Wynagrodzenie ryczałtowe:

Polega ono na ustaleniu z góry wysokości wynagrodzenia przy założeniu, że wykonawca nie może żądać wyższej zapłaty niż zostało to w umowie określone. Bardzo ważną cechą wynagrodzenia ryczałtowego jest jego niezmienność. Ani wykonawca nie może żądać podwyższenia wynagrodzenia ani inwestor nie może proponować jego obniżenia niezależnie od tego czy koszty prac okazały się wyższe czy niższe od przewidywanych. Z punktu widzenia wykonawcy przy podpisywaniu tego typu umowy istotne jest zagwarantowanie sobie możliwości ubiegania się o wynagrodzenie dodatkowe. Zapis taki ważny jest na wypadek sytuacji gdy pojawiają się roboty dodatkowe, które nie były wcześniej przewidziane a są istotne aby zakończyć prace.

  • Wynagrodzenie kosztorysowe (obmiarowe):

Ten rodzaj wynagrodzenia polega na przygotowaniu kosztorysu w którym zestawia się planowane prace i przewidywane koszty. Wynagrodzenie dla wykonawcy obliczane jest na podstawie wyliczeń co do ilości wykonanych robót, wykorzystanych materiałów, przepracowanego czasu. W niektórych przypadkach w kosztorysie wpisana jest maksymalna kwota wynagrodzenia co oznacza, że ta kwota nie może być przekroczona choćby wartość wykonanych prac w rzeczywistości była wyższa. Z punktu widzenia wykonawcy taki zapis jest niekorzystny w sytuacji gdy wartość wykonanych prac przekroczyła uzgodnioną w umowie kwotę maksymalną.

  • Wynagrodzenie mieszane :

Jest to połączenie wynagrodzenia ryczałtowego z kosztorysowym. Polega ono na określeniu ryczałtu dla prac głównych oraz określeniu kosztorysu dla prac dodatkowych.

Korekta przysługującego wynagrodzenia

Jak napisaliśmy wyżej w przypadku wynagrodzenia ryczałtowego nie da się zmienić kwoty wynagrodzenia jaka została wcześniej ustalona przez strony. Jednak istnieje możliwość odstępstwa od tej zasady na drodze sądowej.

Na podstawie art. 632§ 2 k.c sąd może podwyższyć ryczałt lub rozwiązać umowę, jeżeli na skutek nieprzewidzianej zmiany stosunków, której strony nie mogły przewidzieć, wykonanie dzieła groziłoby przyjmującemu zamówienie rażącą stratą.

Natomiast w przypadku umów odwołujących się do wynagrodzenia kosztorysowego art. 629 k.c stanowi, że jeśli w toku wykonywania dzieła zarządzenie właściwego organu państwowego zmieniło wysokość cen lub stawek obowiązujących dotychczas w obliczeniach kosztorysowych, każda ze stron może żądać odpowiedniej zmiany umówionego wynagrodzenia. Z tym jednak zastrzeżeniem, że nie dotyczy to należności uiszczonych za materiały lub robociznę przed zmianą cen lub stawek.

I tak art. 630 § 1 k.c stanowi, że jeżeli w toku wykonywania dzieła zajdzie konieczność przeprowadzenia prac, które nie były przewidziane w zestawieniu prac planowanych będących podstawą obliczenia wynagrodzenia kosztorysowego, a zestawienie sporządził zamawiający, przyjmujący zamówienie może żądać odpowiedniego podwyższenia umówionego wynagrodzenia. W przypadku gdy zestawienie planowanych prac zostało sporządzone przez przyjmującego zamówienie, może on żądać podwyższenia zamówienia tylko wtedy, gdy mimo zachowania należytej staranności nie mógł przewidzieć konieczności prac dodatkowych.

Zmiana wynagrodzenia w umowie o zamówienie publiczne

Szczególne zasady zmiany wynagrodzenia obowiązują w umowach zawieranych na podstawie Ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2004 Nr 19, poz. 177) - dalej pzp.

W ogłoszeniu o przetargu a następnie w umowie musi być bardzo precyzyjnie określona okoliczność kiedy możliwa jest zmiana wynagrodzenia. Na przykład „w razie wzrostu cen surowców budowlanych o 10% wzrośnie wynagrodzenie wykonawcy o 7%. Takie wymogi wynikają z wytycznych Komisji Europejskiej. Jakiekolwiek inne zmiany wynagrodzenia powodują nieważność umowy.

Termin dokonania zapłaty oraz solidarna odpowiedzialność

Terminy płatności wynagrodzenia strony mogą określić w umowie na wiele sposobów. Płatność może następować po zakończeniu całości robót a więc po odbiorze końcowym. Najczęściej jednak płatność dokonywana jest w częściach po wykonaniu danego etapu. Podstawą do wypłaty jest wtedy protokół częściowego odbioru robót (art.654 k.c ).

Co do zasady, za wypłatę stosownego wynagrodzenia odpowiedzialny jest inwestor. W razie zawarcia umów z podwykonawcami za zapłatę wynagrodzenia, wraz z inwestorem odpowiada też generalny wykonawca.


Adwokat Marta Kawecka

Właściciel portalu www.LegalnaBudowa.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Umowa o roboty budowlane - zapisy, które można podważyć

Umowa o roboty budowlane - zapisy, które można podważyć


Autor: Marta Kawecka


W umowie o roboty budowlane strony, co do zasady, mogą w sposób dowolny określić swoje wzajemne obowiązki. Nie oznacza to jednak całkowitej ich swobody. Muszą bowiem być respektowane pewne podstawowe zasady dotyczące stosunków zobowiązaniowych. Naruszenie tych zasad może skutkować nieważnością umowy.


Podstawowymi zasadami, które muszą być respektowane we wszystkich rodzajach umów, w tym w umowach o roboty budowlane są reguły wynikające z art. 58, 65 i 3531 kodeksu cywilnego.

Zasady, które muszą być respektowane przez obie strony umowy:

  • Umowa o roboty budowlane nie może być sprzeczna z ustawą i zasadami współżycia społecznego (art. 58k.c.) Chodzi o to, że umowa nie może naruszać ogólnie obowiązujących przepisów, na przykład kodeksu cywilnego czy prawa zamówień publicznych. Ponadto umowa nie może być sprzeczna z ogólnymi zasadami moralnymi, normami postępowania regulującymi postępowanie jednych osób wobec innych w danym społeczeństwie. Tylko umowa zgodna z przepisami prawa może być oceniana pod katem zgodności z zasadami współżycia społecznego. Umowa sprzeczna z przepisami prawa jest bowiem nieważna, niezależnie od tego, czy w konkretnym przypadku jest zgodna z zasadami współżycia społecznego (kodeks cywilny, tom I komentarz pod redakcją E. Gniewka). Można powiedzieć więc obrazowo, że przepisy prawa mają pierwszeństwo przed zasadami współżycia społecznego;
  • W umowie o roboty budowlane należy badać jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, a niżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu (art. 65 §2 k.c.). Ponadto, tłumacząc zapisy umowy należy uwzględnić okoliczności, w których umowa została zawarta, zasady współżycia społecznego oraz ustalane zwyczaje (art. 65 §1 k.c.). Te reguły mają znaczenie wtedy, gdy miedzy wykonawcą i inwestorem dochodzi do sporu co do rozumienia poszczególnych zapisów umowy. Chodzi więc o sytuację, gdy inwestor rozumie zapis w sposób, który jest inny od poglądu wykonawcy. W takiej sytuacji, w razie sporu sądowego czy arbitrażu, podejmuje się dwuetapowe działanie: najpierw próbuje ustalić się zgodny zamiar stron, a jeżeli jest to niemożliwe to ustala się obiektywne przyjęcie znaczenia umowy. W drugim etapie uwzględnia się okoliczności wymienione w omawianym przepisie.
  • Umowa o roboty budowlane może być ustalona przez strony według ich uznania, byle by jej treść lub cel nie sprzeciwiał się właściwości umowy, ustawie, ani zasadom współżycia społecznego – ta zasada wprowadza tak zwaną granicę swobody umów. Granice te wyznaczają powszechnie obowiązujące przepisy, zasady współżycia społecznego (tzw. słuszność kontraktowa) oraz właściwość stosunku prawnego. Najmniej precyzyjnym pojęciem jest właściwość stosunku prawnego. Powszechnie przyjmuje się, że chodzi tu o zespół cech charakterystycznych dla umowy o roboty budowlane. Przykładem sprzeczności umowy z jej właściwością jest:
  1. naruszenie formalnej równorzędności stron poprzez przyznanie np. zamawiającemu kompetencji do swobodnego decydowania o obowiązkach wykonawcy;
  2. nakładanie w umowie obowiązków na podmioty trzecie nie będące ani wykonawcą ani inwestorem;
  3. pozostawienie wykonawcy swobody decyzji co do tego czy zrealizuje roboty budowlane.

Jeżeli umowa o roboty budowlane narusza którąś z powyższych zasad z art. 58 i 353 to jest ona nieważna. W umowach z zamówienia publicznego naruszenie tego typu może stanowić podstawę do zastosowania środków ochrony prawnej, to jest: informacji o naruszeniu przepisów ustawy lub odwołania. Dodatkowym wymogiem jest to, by naruszenie mogło mieć wpływ lub wpływało na wynik postępowania. Jeżeli wykonawca nie udowodni wpływu naruszenia na wynik postępowania to odwołanie może być oddalone.

Nieważne zapisy w umowie o roboty budowlane

Każda umowa o roboty budowalne musi być zgodna także z przepisami szczególnymi . Przede wszystkim z przepisami kodeksu cywilnego tytuł XVI Umowa o roboty budowlane to jest art. od 647 do 658 k.c. Spośród tych przepisów szczególnie ważny jest art. 649 k.c. zgodnie z którym wykonawca jest zobowiązany do wykonania wszystkich robót objętych projektem stanowiącym część składową budowy. W sprawach o zamówienia publiczne dochodzi do tego zasada z art. 31 ust. 1 ustawy prawo zamówień publicznych, zgodnie z którą wykonawca powinien wykonać roboty w sposób przewidziany w specyfikacji technicznej.

W razie wynagrodzenia kosztorysowego, wykonawca jest zobowiązany wykonać roboty w zakresie ujętym w kosztorysie ofertowym. Tym samym wykonawca zobowiązuje się do wykonania robót zgodnie z własną ofertą. W konsekwencji zamawiający nie może żądać od wykonawcy wykonania innych prac budowlanych, w szczególności nie może żądać wykonania prac nie ujętych w dokumentacji projektowej. Nie może także domagać się realizacji robót nie przewidzianych w przedmiarach, które wykonawca wykorzystał do opracowania oferty.

Obowiązkiem zamawiającego jest dokładne opisanie zakresu robót budowlanych. W szczególności niedopuszczalne jest zamawianie robót opisanych tylko w przedmiarach i specyfikacji technicznej. Takie działanie zamawiającego rażąco narusza art. 29 ust.2 w związku z art. 31 ust.1 ustawy prawo zamówień publicznych.

Wykonawca nie musi badać dokumentacji projektowej

Kolejnym ważnym przepisem jest artykuł 651 k.c., który daje podstawę dla wykonawcy do zgłaszania błędów w dokumentacji projektowej oraz zgłaszanie innych przeszkód, które utrudniają lub uniemożliwią prawidłowe wykonanie robót budowlanych. Jeżeli po otrzymaniu informacji od wykonawcy, zamawiający zmienia zakres prac do wykonania to musi się liczyć z koniecznością rozliczenia z wykonawcą.

Powołany przepis nie oznacza obowiązku wykonawcy badania otrzymanej dokumentacji projektowej. Wykonawca nie jest bowiem uczestnikiem procesu projektowania. Ponadto sprawdzenie projektu wymaga stosownych uprawnień budowlanych . Potwierdził to Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 27 marca 2000r. (sygn. akt III CKM 629/98).

W sprawach o zamówienie publiczne istotne jest to, by zamawiający przewidział możliwość zmiany istotnych postanowień umownych oraz określił okoliczności usprawiedliwiające takie zmiany. Przykładem takiej okoliczności może być uzyskanie od wykonawcy informacji na podstawie art. 651 k.c. Jeżeli zamawiający nie dopuści możliwości zmiany istotnych postanowień umowy to naraża się na ryzyko jej niewykonania.

Gwarancja terminowej zapłaty wynagrodzenia

Ważne są również przepisy z art.6491 – 6491k.c. , które upoważniają wykonawcę do żądania udzielania przez inwestora gwarancji terminowej zapłaty umówionego wynagrodzenia. Powyższe uprawnienie jest niezbywalne. Oznacza to, ze wykonawca nie może być pozbawiony tego uprawnienia. W przypadku umów w sprawie zamówień publicznych te przepisy mają ograniczone zastosowanie. Zapłatę wynagrodzenia w tych sprawach gwarantuje Skarb Państwa. Jeżeli zamawiający, skutkiem własnych zaniedbań, nie posiada środków na zapłatę wynagrodzenia dla wykonawcy, to nie może odstąpić od umowy na podstawie art. 145 prawo zamówień publicznych, z powołaniem się na ustawie interesu publicznego.

Wyższe kary umowne od wykonawcy niż inwestora

W umowach o roboty budowlane często znajdują się zapisy o karach umownych w razie braku realizacji lub niewłaściwej realizacji obowiązków. Praktyka wskazuje, że kary umowne zastrzegane od wykonawcy są często wyższe niż kary przewidziane od zamawiającego. Takie zapisy co do zasady są zgodne z art. 3531 k.c. Potwierdza to orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej. Organ ten stwierdza bowiem, że wykonawca jest podmiotem, który posiada większą wiedzę i doświadczenie niż zmawiający, bo zawodowo zajmuje się prowadzeniem robót budowanych. Organ ten stwierdza także, że wykonawca, który nie chce ponosić dodatkowego ryzyka z tytułu kar umownych może po prostu nie złożyć oferty na ustalonych przez zamawiającego warunkach.

Z kolei Sąd Okręgowy we Wrocławiu w wyroku z 14 kwietnia 2008r. (XGA 67/08) stwierdził, że nie można utożsamiać podziału ryzyka z umowy z naruszeniem zasady równości stron stosunku zobowiązaniowego.

Przykładami postawień umowy sprzecznymi z ustawą i zasadami współżycia społecznego są:

  • nakładanie na wykonawcę obowiązku bezpłatnej weryfikacji dokumentacji projektowej czy zbadania ternu budowy;
  • nakładanie na wykonawcę w ramach uzgodnionego wynagrodzenia robót, które nie były przewidziane pierwotnie bądź nie będących następstwem wadliwego wykonania robót;
  • przerzucanie na wykonawcę skutków wadliwego opisu robót, w tym skutków finansowych i prawnych;
  • nakładanie na wykonawcę obowiązków, które ustawowo obciążają zamawiającego w procesie budowlanym np. obowiązku wystąpienia o zezwolenie, o zmianę pozwolenia na budowę, o pozwolenie na użytkowanie;
  • w sprawach o zamówienie publiczne – przewidujące uprawnienie dla zamawiającego do odstąpienia od umowy w skutek okoliczności nie mających związku z ustaniem interesu publicznego;
  • przerzucenie odpowiedzialności za wady dokumentacji projektowej na wykonawcę .

Adwokat Marta Kawecka

Właściciel portalu www.LegalnaBudowa.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Sposoby pomiarów powierzchni lokalu nabywanego od dewelopera

Sposoby pomiarów powierzchni lokalu nabywanego od dewelopera


Autor: Marta Kawecka


Sposób w jaki dokonywany jest pomiar lokalu przez dewelopera jest zagadnieniem niezwykle istotnym dla kupującego. Ustalona powierzchnia lokalu wpływa na cenę zakupu mieszkania.


Od ustalonej wielkości mieszkania zależy również wysokość opłat eksploatacyjnych obciążających nabywcę - wysokość tych opłat ustalana jest bowiem w proporcji do powierzchni lokalu.

W polskim prawie nie ma jednolitych reguł dotyczących sposobów pomiaru powierzchni lokalu. Brak jest jednolitej definicji powierzchni lokalu i brak jednoznacznego określenia jak obliczać tą powierzchnię.

Powierzchnia lokalu - definicja

Tak jak wskazano wyżej, definicja powierzchni lokalu nie jest w polskim systemie prawnym określona jednolicie. Obowiązuje kilka ustaw, w których pojęcie „powierzchnia lokalu” jest rozumiane za każdym razem inaczej. I tak przykładowo definicja powierzchni lokalu znajduje się w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, w ustawie o podatku od spadku i darowizn jak i w ustawie z dnia 21 czerwca 2001r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego.

W umowach zawieranych z deweloperem przyjmuje się najczęściej definicje powierzchni użytkowej lokalu z ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. Zgodnie z jej art. 2 ust.1 pkt.7 pod pojęciem powierzchni użytkowej lokalu należy rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora, bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania. Za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału.

Zasady obliczania powierzchni lokalu

Zgodnie z art. 2 ust. 2 obmiaru powierzchni użytkowej lokalu dokonuje się w świetle wyprawionych ścian. Pomieszczenia lub ich części o wysokości w świetle równej lub większej od 2,2 m należy zaliczać do obliczeń w 100%. Pomieszczenia lub ich części o wysokości równiej lub większej od 1,4 m lecz mniejszej od 2,2 m należy uwzględniać w 50%. Pomieszczenia o wysokości mniejszej od 1,4 m pomija się całkowicie. Co do pozostałych zasad obliczania powierzchni ustawa odsyła do Polskiej Normy, odpowiedniej do określania i obliczania wskaźników powierzchniowych i kubaturowych w budownictwie. Ostatecznie więc, przy określaniu powierzchni lokalu decydujące ma zastosowanie odpowiedniej Polskiej Normy.

Normy pomiaru powierzchni lokalu

W praktyce w obrocie prawnym obowiązują dwie normy dotyczące obliczania powierzchni lokalu mieszkalnego.

  • Norma pierwsza, starsza to norma PN-70/B-02365 „Powierzchnia budynków. Podział, określenia i zasady obmiaru”.
  • Norma druga, nowsza to norma PN-ISO 9836:1997 „Właściwości użytkowe w budownictwie – Określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych”.

Obie normy są stosowane równolegle, bowiem wprowadzenie normy nowszej nie skutkowało wycofaniem normy starszej. Formalnie norma starsza nadal obowiązuje. Nie ma przepisu prawnego nakazującego stosowanie normy nowszej. Wybór pomiędzy normami pozostawiony jest woli stron umowy.

Stosowanie jednej z dwóch powyższych norm powoduje różne ustalenia co do metrażu tych samych mieszkań. Różnice mogą wynosić nawet kilka m2. Jest to bardzo istotna różnica, bo może prowadzić do podwyższenia ceny sprzedaży lokalu nawet o kilkanaście tysięcy złotych. Dla dewelopera zaś może to skutkować ogromnym zyskiem, biorąc pod uwagę sprzedaż kilkudziesięciu mieszkań.

Różnice co do powierzchni lokali przy zastosowaniu poszczególnych norm wynikają z różnych kryteriów pomiaru. W przypadku normy starszej PN -70/B-02365 obowiązują następujące zasady pomiaru:

  • „pomiar dokonywany jest metr nad podłogą, w lokalu w stanie surowym (bez tynków i okładzin);
  • wnęki w ścianach o powierzchni powyżej 0,1m2 dolicza się do powierzchni mieszkania;
  • powierzchni zewnętrznych nie zamkniętych z wszystkich stron dostępnych z danego pomieszczenia (tarasy, balkony, itp.) nie wlicza się do powierzchni mieszkania;
  • pilastry i inne występy ścienne o powierzchni powyżej 0,1m2 potrąca się z powierzchni mieszkania;
  • powierzchnię pomieszczeń o wysokości powyżej 2,20 m uwzględnia się w 100%, od wysokości 1,40 m do 2,20 m uwzględnia się w 50%, a powierzchnię pomieszczeń o wysokości poniżej 1,40 m nie wlicza się do powierzchni mieszkania;
  • wszystkich pomiarów należy dokonywać z dokładnością do 0,1m2;”

Nowsza norma PN-ISO 9836:1997 zawiera następujące zasady dotyczące obliczania powierzchni:

  • „pomiaru dokonuje się na poziomie podłogi, w stanie całkowicie wykończonym;
  • nie dolicza się wnęk w ścianach powyżej 0,1m2;
  • powierzchnie zewnętrzne nie zamknięte ze wszystkich stron dostępne z danego pomieszczenia (balkony, tarasy, itp.) dolicza się do powierzchni mieszkania, wskazując oddzielnie powierzchnie nie nakryte (balkony, tarasy, galerie) i powierzchnie nakryte (loggie, ganki, werandy)
  • pilastrów i innych występów ściennych o powierzchni powyżej 0,1m2 nie potrąca się z powierzchni pomieszczenia;
  • w mieszkaniach ze skośnym sufitem powierzchnie liczy się w całości, łącznie z powierzchnią podłogi, przy czym część o wysokości 1,9m i więcej jest uwzględniana w ramach powierzchni, natomiast cześć pomieszczenia o wysokości poniżej 1,9 m może być zaliczona jedynie do powierzchni pomocniczej;
  • pomiarów dokonuje się z dokładnością do 0,01 m2;”

Jak widać, nowsza norma jest korzystniejsza dla kupujących.

Zapisy umowy deweloperskiej określające sposób pomiaru powierzchni

Zgodnie z ustawą z dnia 16 września 2011r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego i domu jednorodzinnego (tzw. ustawa deweloperska), każda umowa deweloperska musi określać sposób pomiaru powierzchni. Strony powinny więc powołać się na jedną z wyżej opisanych norm, według których dokonywany będzie obmiar. Dla kupującego lepsze byłoby skorzystanie z nowszej normy, dla dewelopera – ze starszej. Wybór jednej z norm będzie prowadził do innych ustaleń co do powierzchni mieszkania, co ostatecznie skutkuje inną ceną sprzedaży, innymi opłatami eksploatacyjnymi, a także innym wymiarem podatku od nieruchomości.


adwokat Marta Kawecka

Właściciel portalu www.LegalnaBudowa.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Rolety, plisy - standardowe osłony okienne

Rolety, plisy - standardowe osłony okienne


Autor: Kamila Poręba


Roleta to jedna z wielu rodzai przesłon okiennych. Z kolei istnieje również wiele odmian samej rolety. Standardowa roleta produkowana jest z szeregu długich pasów poziomych lub pionowych, produkowanych z różnych materiałów, np. z drewna, plastiku, a nawet metalu.


Lamele – czyli pasy rolety, połączone są za pomocą łańcuszka. Roletami można dowolnie poruszać całkowicie przesłaniając, odsłaniając odrobinę bądź całkowicie okna.

Osłonami można sterować ręcznie lub używając automatyki. Rolety sterowane automatycznie wyposażone są w pilot lub włączniki zamontowane na ścianie w pobliżu okna. Możliwe jest manewrowanie samymi pasami oraz bądź całą roletą. Produkowane są poza tym przesłony bez lamel – jest to roleta składająca się z jednej płachty materiału, osłaniającej okno.

Istotna typologia rolet wewnętrznych, to podział pod kątem metody montażu. Pod tym względem istnieją przesłony wolnowiszące czy też rolety w kasecie z szynami. Montaż rolet wolnowiszących jest inwazyjny – mocuje się je do ściany, sufitu lub górnej ramy wnęki okiennej. W tej konstrukcji instalacji, właściwie dopasowane rolety, będą stanowić piękną dekorację i w awangardowym stylu z powodzeniem zastąpią standardowe firanki i zasłony. Kolejny sposób mocowania - roleta w kasecie, polega na rolowaniu rolety do szykownej skrzynki, przymocowanej do obramowania okiennego. Montaż jest bezinwazyjny – kasetę po prostu trzeba zawiesić na górnej ramie okna, a żyłki mocujące zaczepić o dolną ramę.

Do bardzo popularnych zasłon okiennych należą także plisy (inaczej: rolety plisowane) . Plisy, to bezsprzecznie komfortowa zasłona okienna, a jej prymat nad pozostałymi rodzajami osłon wynika z tego, że plisą można osłonić jakikolwiek element przeszklenia. Czyli, na przykład jest możliwość zasłonić górę lub środek a także każdy inny, dowolny fragment okna. Kolejnym pozytywnym aspektem tego modelu przesłony okiennej, jest to, że są właściwym rozwiązaniem dla oryginalnych okien, jak trapezowe, kołowe, łukowe itp.

Podsumowując, standardowe osłony okienne (poza tradycyjnymi firankiami i zasłonami oczywiście) to rolety oraz plisy, a także żaluzje, o których jeszcze nie było mowy w niniejszym artykule. Jednak żaluzje częściej stosowane są, na przykład w biurowcach, urzędach, bibliotekach miejskich i tego typu instytucjach - raczej rzadko żaluzje wybierane są przez prywatnych mieszkańców. Rolety oraz plisy to łatwy, wygodny oraz estetyczny sposób na osłonięcie okien w domu lub mieszkaniu.


Artroll – plisy i rolety. Bielsko to miejscowość z główną siedzibą firmy – serdecznie zapraszamy.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Kotwy rozporowe i chemiczne - gdzie stosować

Kotwy rozporowe i chemiczne - gdzie stosować


Autor: Artelis - Treść Zewnętrzna


Stoisz przed wyborem montażu kotwy i nie wiesz na jaką się zdecydować? Opowiem Ci, o różnicy między kotwą chemiczną a rozporową.


Kotwy stalowe są bardzo trwałe, dzięki czemu, można je zamocować w różnorodnych powierzchniach. Tego rodzaju kotwy dobrze znoszą duże obciążenia, oczywiście w zależności od materiału, w którym kotwa jest umocowana. Nie zapominajmy jednak, że kotwy stosujemy tylko do obciążeń statycznych. Duży wybór kotew znajdziesz tutaj: http://www.stalmut.pl/

Istnieją dwa rodzaje montażu kotew - montaż mechaniczny i chemiczny.

W przypadku montażu mechanicznego - ważne jest odpowiednie przygotowanie miejsca do zamocowania kotwy. W podłożu należy wywiercić otwór odpowiedniej głębokości oraz szerokości, a także dobrze go wyczyścić - tak, żeby udało się dobrze umocować kotwę. Kotwa powinna swobodnie wejść do otworu, na koniec, dobijamy ją młotkiem i dokręcamy kluczem. Takie mocowanie powinno bez problemu. wytrzymać duże obciążenie.

Jednak, należy pamiętać o tym, że przy montażu kotew rozporowych, mamy do czynienia z dużymi siłami rozpierającymi. Kotwa rozpiera otwór, poprzez nieustanne napieranie na niego. Zdarza się, że zastosowana w nieodpowiednim podłożu - rozrywa otwór, w którym zostaje umieszczona. Oznacza to, że kotew rozporowych nie można użyć do mocowania w twardych jednolitych materiałach, jak np. beton(o klasie niższej niż C20/25), kamień naturalny o zwartej strukturze, a także w pełnej cegle ceramicznej.

Dla takich powierzchni, dużo lepszym rozwiązaniem będzie mocowanie chemiczne. Które polega na wypełnieniu żywicą nierówności i szczelin w otworze, dzięki czemu, do szczeliny nie dostaje się woda, ani żadne inne związki chemiczne. Dodatkowym atutem tego rodzaju mocowania, jest również fakt, że podczas wyrywania mocowania stwarza ono dodatkowe powierzchnie tarcia, utrzymując mocowanie przez dłuższy czas na swoim miejscu. Żywica po wyschnięciu staje się bardzo twarda, a jej twardość przewyższa cegłę, a nawet beton.

Mocowanie chemiczne stosuje się poprzez połączenie masy żywicznej i elementu salowego. Żywica zastępuje w tym mocowaniu kołek rozporowy, tworząc spoiwo pomiędzy kotwą a otworem. Żywica przykleja się do kotwy oraz do otworu, a nie rozpiera go, tak jak ma to miejsce w przypadku kotwy stalowej w mocowaniu mechanicznym, jest więc bezpieczna dla każdego rodzaju powierzchni. Niewątpliwą zaletą mocowania chemicznego, jest również to, że przy tego rodzaju montażu, w podłożu nie ma żadnych naprężeń, żywica nie napiera na nie. Dopiero w momencie obciążenia mocowania - podłoże zaczyna pracować. W przypadku kotew rozporowych, już w momencie montażu na podłoże działa silny nacisk kotew umieszczonych w otworze.

Pamiętaj! Zanim podejmiesz decyzję o tym, na jaki rodzaj mocowania kotwy się decydujesz - zawsze najpierw przyjrzyj się podłożu i zastanów się, jak mocno chcesz obciążyć mocowanie.


Artykuły na licencjach dostarcza i publikuje Artelis.pl.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Malowanie ścian – rady dla początkujących

Malowanie ścian – rady dla początkujących


Autor: Anna Woźniak


W trosce o stan naszego budżetu domowego powinniśmy starać się ograniczać niepotrzebne wydatki. Nie oznacza to jednak, że mamy rezygnować z realizowania rzeczy, które są dla nas ważne. Postarajmy się jednak, aby w miarę możliwości obniżyć koszty związane z wykonaniem.


Jeśli naszym marzeniem jest posiadanie zadbanego i modnego mieszkania, jednak uważamy, że koszt wynajęcia ekipy remontowej jest zbyt duży, to możemy zdecydować się na to, by część prac wykonać samodzielnie. Nawet jeśli nie jesteśmy osobami doświadczonymi w wykonywaniu tego typu zadań, to z częścią z nich i tak poradzimy sobie bez trudu. Jedną z łatwiejszych prac remontowych jest malowanie ścian. Stosując się do kilku podstawowych zasad, z łatwością pomalujemy ściany w naszym mieszkaniu, nie gorzej niż niejedna profesjonalna ekipa wykończeniowa.

Pamiętajmy by odpowiednio przygotować się do wykonywanego remontu. Poświęćmy chwilę czasu, na to by wybrać najbardziej odpowiadające nam farby. Przy wyborze kolorystyki lepiej nie skupiać się na obecnie panującej modzie. Trendy wnętrzarskie niezwykle szybko się zmieniają, nie wart więc przywiązywać do nich zbyt dużej wagi. Dużo lepiej, gdy zaufamy własnej intuicji i upodobaniom. Pamiętajmy, że to przecież my będziemy głównie przebywać w odnawianych pomieszczeniach. W związku z tym nie starajmy się stworzyć wnętrza, który swoim wystrojem będzie wzbudzał podziw odwiedzających nas osób, jeśli my sami nie będziemy się w nim dobrze czuli.

Właściwa farba powinna nie tylko posiadać odpowiednią kolorystykę, ale także posiadać odpowiednie parametry technologiczne. Na szczęście nie musimy obawiać się, że zakupiony przez nas produkt okaże się nieodpowiedni do naszych potrzeb. Współcześnie producenci bardzo dbają, by ich preparaty mogli wykorzystywać nawet najwięksi budowlani laicy. Jeśli więc będziemy dokładnie czytać opisy produktów na opakowaniach oraz dodatkowo zapytamy o poradę pracownika sklepu z farbami, to z łatwością uda nam się dobrać właściwy produkt.

Przed rozpoczęciem właściwego malowania warto byśmy zastosowali grunt pod farbę. Chociaż z pozoru ten etap prac remontowych może wydawać się zbędnym wydatkiem, to w rzeczywistości pozwoli on nam zaoszczędzić wielu trudów w dalszej części remontu. Grunt pod farbę przydaje się zwłaszcza jeśli chcemy pokryć dotychczasowy kolor ściany bez konieczności nanoszenia kilkukrotnej warstwy nowej farby. Ponadto dobrej jakości farba podkładowa pozytywnie wpłynie na chłonność i przyczepność ściany. Grunt pod farbę sprawi, że właściwe malowanie będzie dla nas dużo łatwiejszym zadaniem. Efekty, które uzyskamy będą niezwykle atrakcyjne. Z pewnością zaskoczymy sami siebie, gdy odkryjemy, jak fachowi z nas malarze.


Planujesz remont mieszkania? Pomocny będzie grunt pod farbę.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

sobota, 7 stycznia 2017

Na co zwrócić uwagę kupując mieszkanie od dewelopera?

Na co zwrócić uwagę kupując mieszkanie od dewelopera?


Autor: Eugeniusz Kos


Kupno mieszkania, to jedna z poważniejszych decyzji w życiu każdego człowieka. Zainteresowani podjęciem tej decyzji mają do wyboru dwie opcje - kupić mieszkanie z rynku wtórego lub nowe, wybudowane przed dewelopera.


Jeżeli wybierzemy tę drugą opcję, na pewno zauważymy, że deweloperzy prześcigają się w swoich ofertach i reklamowaniu mieszkań. Wybierając zatem mieszkanie z rynku pierwotnego, zwróćmy uwagę na kilka istotnych kwestii, aby po zakupie nieruchomości móc spać spokojnie.

Pierwszą i tak naprawdę podstawową kwestią nie jest wybór odpowiedniego mieszkania, a racjonalne ocenienie naszej zdolności finansowej. Jeśli nie posiadamy odpowiedniej ilości gotówki, nie porywajmy się z motyką na słońce. W tym momencie nie jest najważniejszy wybór lokum, a wizyta w banku lub u pośrednika, który wyliczy nam, jaką kwotę kredytu możemy otrzymać na kupno mieszkania. Jest to punkt odniesienia do ofert, jakie znajdziemy na rynku.

To, o czym należy pamiętać kupując mieszkanie od dewelopera to fakt, że nasze wydatki nie skończą się na kupnie mieszkania i odbiorze kluczy. Mieszkania z rynku pierwotnego mają to do siebie, że trzeba je wykończyć. Dlatego też musimy mądrze zarządzać swoimi oszczędnościami. Część z pewnością musimy przeznaczyć na wkład własny, jednak sporą część zostawmy na wykończenie naszego lokum. Co ważne, zanim udamy się do banku, warto byłoby pozbyć się własnych zobowiązań finansowych w postaci limitów w koncie czy kart kredytowych. Na pewno należy spłacić wszystkie kredyty, jakie posiadamy. Wówczas mamy większą pewność, że otrzymamy kredyt na kupno mieszkania.

Wybór nieruchomości

Mając uregulowane wszystkie sprawy w banku i wiedzę na temat kwoty kredytu, jaka zostanie nam udzielona, możemy przystąpić do wyboru dewelopera, u którego będziemy chcieli kupić mieszkanie. Na pewno podczas wyboru będziemy brać takie kryteria jak: lokalizacja, powierzchnia nieruchomości i z pewnością cena. Pierwsze kroki w poszukiwaniu mieszkania z pewnością skierujemy do komputera. Nikt bowiem nie będzie biegał po mieście i szukał miejsc, gdzie aktualnie budują deweloperzy. Takie informacje z pewnością odnajdziemy w Internecie. Ciekawym rozwiązaniem jest wybranie się na targi nieruchomości, gdzie wystawiają się deweloperzy. Mamy w tym miejscu zebranych wszystkich deweloperów, którzy od ręki mogą udzielić nam interesujących nas informacji.

Po rozmowach będzie nam łatwiej stworzyć listę miejsc, które ewentualnie będziemy chcieli odwiedzić. Rzeczą, którą z pewnością powinniśmy sprawdzić, to czas dojazdu do pracy, centrum i np. szpitali w różnych porach dnia. Dodatkowo zainteresujmy się tym, co w przyszłości może powstać obok naszego bloku (czy np. będzie tam kościół, szkoła, przychodnia i sklepy). Warto również prześledzić historię dewelopera. Może okazać się bowiem, że należy do tych mniej uczciwych.

Wybieramy i sprawdzamy inwestycję

Kiedy rynkowy rekonesans będziemy mieć już za sobą i wybierzemy jedną, maksymalnie dwie propozycje, przyjdzie czas na wizytę w konkretnymi biurze nieruchomości. Tam dowiemy się, jakie warunki należy spełnić, aby stać się posiadaczem własnego mieszkania.

Po rynkowym rekonesansie odrzucimy większą część ciekawie zapowiadających się propozycji i będziemy mogli skoncentrować się na 1-2 inwestycjach, które najlepiej spełniają nasze oczekiwania. To czas, by wybrać konkretny lokal, udać się do biura sprzedaży i dokładniej przyjrzeć się proponowanym warunkom. Dzięki nowej ustawie, jaka obowiązuje od roku 2012, nazywanej "ustawą deweloperską" potencjalny klient ma prawo uzyskać od sprzedawcy informacje w kształcie prospektu informacyjnego inwestycji. Dzięki temu dokumentowi uzyskamy następujące informacje:

- jakie inwestycje do tej pory zrealizował deweloper

- czy nie ma on problemów finansowych

- czy działka, na której stoi nasze mieszkanie nie jest obciążona zobowiązaniami

- jak wygląda plan zagospodarowania przestrzennego innych działek, sąsiadujących z naszą

- jakie inwestycje są planowane w promieniu 1 km od naszego bloku

- czy deweloper posiada potrzebne zezwolenia na budowę

- termin zakończenia inwestycji

- kto finansuje budowę.

Dokument ten da nam obraz ryzyka, jakie istnieje z wybraną przez nas inwestycją.


KOSBUD - Deweloper Piaseczno

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Rodzaje gruntów inwestycyjnych: magazyny, zabudowa usługowa

Rodzaje gruntów inwestycyjnych: magazyny, zabudowa usługowa


Autor: Artelis - Treść Zewnętrzna


Grunty inwestycyjne można wynająć, aby prowadzić na nich różnorodną działalność. Jeżeli położone są one poza miastem, w pobliżu ważnych dróg, nadają się na hurtownie i magazyny. Innym możliwym wykorzystaniem takiej przestrzeni jest stworzenie parku przemysłowego.


Grunty inwestycyjne – ogólna charakterystyka

Grunty inwestycyjne to rodzaj gruntów komercyjnych, czyli nieruchomości, na których można prowadzić działalność gospodarczą. Grunty takie muszą spełniać inne wymagania niż grunty przeznaczone na przykład pod zabudowę mieszkalną. Często zlokalizowane są one poza ścisłym centrum miasta, a nawet na jego obrzeżach. W wielu przypadkach znajdują się w pobliżu ważnych dróg krajowych i międzynarodowych. Przykładowo grunty inwestycyjne w Gdańsku zlokalizowane są przy obwodnicy Trójmiasta, w pobliżu Portu Lotniczego im. Lecha Wałęsy, a w Gorzowie Wielkopolskim 2 km od drogi ekspresowej S3.

Grunty inwestycyjne pod magazyny

Podstawowym kryterium, które należy wziąć pod uwagę podczas poszukiwania działki pod magazyn, jest jej powierzchnia. Powinna ona być wystarczająca, aby pomieścić magazyny odpowiadające potrzebom danego przedsiębiorstwa, także z uwzględnieniem jej rozwoju. Muszą także umożliwiać stworzenie sieci dróg wewnętrznych. Najlepiej, jeśli działka jest już uzbrojona, ma przyłącza do mediów takich jak prąd, woda i gaz. Warto też wybrać działkę dobrze skomunikowaną z najbliższym miastem powiatowym lub wojewódzkim, położoną w pobliżu głównych dróg krajowych i międzynarodowych. Znacznie ułatwi to procesy logistyczne, a także załatwianie niezbędnych spraw formalnych.

Grunty inwestycyjne a zabudowa usługowa i przemysłowa

Grunty inwestycyjne mogą być także wynajmowane z myślą o działalności usługowej. Rodzaje usług, które często świadczone są na tego typu terenach, to naprawy samochodów i maszyn rolniczych. Często powstają tam także duże sklepy, np. z meblami. Grunty inwestycyjne o dużej powierzchni potrzebne są także przez przedsiębiorstwom prowadzącym sprzedaż hurtową. Można na nich również prowadzić fabrykę lub firmę zajmującą się przetwórstwem spożywczym. Od niedawna w Polsce powstają „hotele rzeczy” (inaczej storage), czyli magazyny, w których można przechowywać książki, meble, ubrania i inne przedmioty, z którymi nie zawsze można przeprowadzić się do wynajmowanego mieszkania. Również taką działalność można prowadzić w magazynie wybudowanym na gruncie inwestycyjnym pod miastem.

Grunty inwestycyjne a parki przemysłowe

Wielkie powierzchnie pod miastem stanowią doskonałą lokalizację dla parków przemysłowych, działających na przykład jako specjalne strefy ekonomiczne. Można w ich ramach wydzielić wiele parceli, na których będą budowane pomieszczenia biurowe i magazyny. Zagospodarowane w ten sposób przestrzenie umożliwiają prowadzenie różnych form działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, np. z ulgami podatkowymi.

Zobacz także: jakie przeznaczenie może mieć hala magazynowa


Artykuły na licencjach dostarcza i publikuje Artelis.pl. Sprawdź naszą Ofertę.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.